မနေ့ကတော့ ကလေးတွေအဖေက QLD Cairns မြို့က အလုပ်လေးတွေ လက်စသပ်ပြီး ကျမက အရင်ရောက်နှင့်နေပြီးဖြစ် အခုနေတဲ့ NSW က Mittagong မြို့လေးဆီကို ပြောင်းလာခဲ့ပါတယ်။
အလာတုန်းက Sydneyမှာ ကျောင်းတက်နေတဲ့ သမီးနေတဲ့ အဆောင်ကို ခန၀င်ပြီး သမီးနဲ့ စျေး၀ယ်ထွက်ဖို့ ချိန်းခဲ့တယ်တဲ့ ဒီတော့ ညတုန်းက အိပ်ယာကို ခပ်စောစောလေး ၀င်လိုက်ကြပါတယ်။
သမီးဆီ အလည်သွားကြမယ်ဆိုတော့ မနက်စောစော အိပ်ယာက ထရမယ် ဒီတော့ မနိုးမှာကြောက်ပြီး စောစောအိပ်လိုက်တယ်ပေါ့နော်။
ကိုယ်တယောက်ထဲတုန်းကတော့ နေရာအသစ် ပါတ်၀န်းကျင် အသစ်မှာ ညဆိုတော်တော်နဲ့ မအိပ်ဖြစ်သလို wifi ကလဲ မရတော့ ရှိသမျှ စာအုပ်တွေ မွှေနှောက်ပြီး မနက်လင်းအာရုံကို ရောက်အောင် အချိန်ဖြုန်းရတယ်။
တခါတလေကျ ကိုယ်ဖတ်မိတဲ့ စာအုပ်က ကြောက်စရာတွေ ပါလာပြီဆိုရင် မျက်လုံးက ပိုပြီးကြောင်သွားပြီ မနက်၅နာရီလောက်မှ ကောင်းကောင်းအိပ်လိုက်ရတဲ့ ရက်တွေလဲ ရှိနေတတ်တယ်။
ဘုရားစာအုပ်တွေ ဖတ်မိတဲ့နေ့ဆို ပိုဆိုးတယ် တရားပြပေမဲ့ တရားမရဘဲ လန့်ခဲ့ရတာတွေ ရှိနေခဲ့တယ် ပုထုစဉ် လူသားဆိုတော့လဲ အကြောက်တရားကတော့ ရှိနေတာ သဘာ၀ပါဘဲ။
တခုကောင်းတာက ဒီအိမ်လေးမှာ ညဘက်ဆို ပါတ်၀န်းကျင်ကလဲ တိတ်ဆိတ်တယ် လမ်းထဲမှာ ကားအ၀င်အထွက်က မရှိသလောက် ရှားပါတယ်။
ပါတ်၀န်းကျင်က လူတွေကလဲ ညနေ၅နာရီလောက်ဆို အလုပ်က ပြန်လာကြပြီ ညနေ၅နာရီဆို ကောင်းကင်ကြီးက အလင်းရောင် မရှိတော့ဘူး မှောင်လာပြီ ဒါပေမဲ့ အိမ်တိုင်းလိုလိုမှာ ထမင်းစားခန်းလောက်ဘဲ အလင်းရောင် တွေ့ရတယ် စားသောက်ပြီးတာနဲ့ အိမ်ထဲမှာ ထင်းမီးဖိုကြီးတွေ မီးမွှေးကာ မီးတွေပိတ်ပြီး အိပ်ကုန်ကြပြီ။
ကိုယ့်မှာသာ အိမ်မှာရှိတဲ့ အခန်းတခါးတွေ လိုက်ကာတွေ မီးတွေလိုက်ပိတ်ပြီး ကိုယ့်အခန်းလေးထဲမှာ ညလုံးပေါက် မီးဖွင့်ပြီး ညဦးထဲက သိုးမွှေးလိပ် တပုံကြီးရယ် ရေနွေးဓာတ်ဗူး ကော်ဖီဗူး စားစရာမုန့်တွေနဲ့ စာအုပ်ပုံကြီး ဘေးမှာချပြီး တညတာကို ခရီးဆက်ရပြန်တယ်။
အခုနေတဲ့ အိမ်လေးထဲမှာ နေ့နေ့ညည ဘာသံမှ မကြားရဘဲ တိတ်ဆိတ်နေတာပါဘဲ အရင်နေတဲ့ အိမ်တွေလို မဟုတ်တာတော့ သတိထားမိတယ်။
တိတ်ဆိတ်လွန်းတော့လဲ ကြံဖန်ပြီး ကြောက်မိကာ အခန်းထဲက အခန်းအပြင်ကိုလဲ မထွက်ရဲ ညနေထဲက ကုတင်ပေါ်မှာ လှည်းနေတာ ညောင်းလွန်းလို့ ဟိုဘက်ဒီဘက် လှည့်လိုက်တာနဲ့ ကုတင်က မြည်တဲ့အသံကိုဘဲ ကြံဖန်ပြီး ကြောက်မိတာမျိုးလောက်ပါဘဲ။
အိမ်ရဲ့ဖွဲ့စည်းပုံက အလယ်မှာ စင်္ကြန်လမ်းလေးထားပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် အခန်းလေးတွေ လုပ်ထားတယ် စ၀င်၀င်ချင်း ဧည့်ခန်းရှိပြီး ဧည့်ခန်းကနေ မီးဖိုဆောင် မီးဖိုဆောင်ကနေ ထမင်းစားခန်းလေးကို အခန်းလေးတွေကန့်ပြီး ဆက်တိုက်လုပ်ထားတယ်။
ဧည့်ခန်းကနေ ညာဘက်ချိုးလိုရင် အခုနပြောတဲ့ စင်္ကြန်လမ်းလေး စရောက်ပြီ စပြီး မြင်ရတာက သမီးအတွက်အခန်း သူ့အခန်းရှေ့မှာ အ၀တ်လျှော်စက်ထားတဲ့အခန်း သမီးအခန်းဘေးက သားကြီးလာလည်ရင် နေဖို့အခန်း သူ့အခန်းရှေ့မှာ ရေချိုးခန်း သမီးနဲ့သားအခန်းရှေ့ ကြားထဲမှာ အိမ်သာခန်း ပြီးတော့မှ ရေချိုးခန်းဘေးမှာ ကိုယ်တွေအတွက် အခန်းဆိုပြီး ပြင်ထားလိုက်တယ်။
အဲဒီမှာ ပြသနာကစပြီ ညဘက်ဆို ဧည့်ခန်းကနေ ကိုယ့်တွေအိပ်မဲ့အခန်းကို ရောက်ဖို့ စင်္ကြန်လမ်းလေးကနေ ဖြတ်ရတော့မယ် အလယ်မှာ မီးလုံးလေး တလုံးရှိတယ် အဲဒီမီးလုံးလေးကို ဧည့်ခန်းက ထောင့်နေရာကနေ ဖွင့်ရတော့ ကိုယ့်အခန်းကို ရောက်အောင် အလင်းရောင်နဲ့ ဖြတ်ချင်ရင် သူ့ကိုမပိတ်ဘဲ ဖြတ်ရတယ် အဲဒါဆိုတော့ မီးကတညလုံး လင်းနေတော့မယ်။
ဒီတော့ မီးကိုလင်းမနေစေချင်ရင် မီးပိတ်ပြီး မှောင်ထဲကနေ အခန်းထဲရောက်အောင် ဖနှောင့်နဲ့တင်ပါး တသားထဲကျအောင် ပြေးရတော့တယ် အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ တခန်းတံခါးကိုပိတ် ကုတင်ပေါ် ဝုန်းကနည်းတက်ပြီး ဆောင်တွေတကိုယ်လုံးခြုံကာ အကြောက်ဖြေရတာမျိုးပေါ့။
ထူးဆန်းတာက ဒီအိမ်မှာ လျှပ်စစ်မီးနဲ့ ဂက်စ်လိုင်း ၂လိုင်းသုံးတော့ မီးခလုတ်တွေကို ၂ခုစီလုပ်ထားတယ် အဲဒီမှာ လေ့လာမှုအားနည်းတဲ့သူက ခံလိုက်ရတာပါဘဲ။
မီးလုံးတလုံးကို စစပြီး ဖွင့်တဲ့နေရာမှာ တခုထားသလို အခန်းတိုင်းရဲ့ရှေ့မှာလဲ တခုစီထားတယ် နှစ်နေရာလုံးကနေ အဖွင့်အပိတ် လုပ်လို့ရတယ်ဆိုတာ ယောက်ျားပြောပြမှ တောသူမကျမ သိရလေတော့ အရင်ရက်ရက်တွေက မသိခဲ့ရတဲ့အတွက် အေးအေးချမ်းချမ်း ရာသီဥတုမှာ ချွေးဒီးဒီး ကျခဲ့ရတာလေးတွေကို ဒီညတော့ တယောက်ထဲ ပါးစပ်ကြီး ဟစိဟစိလုပ်ကာ ငါးဗျက်ပြုံးလေးပြုံးရင်း အရင်ရက်တွေက ဒုက္ခတွေကို ပြန်တွေးကာ ပြုံးနေမိခဲ့တော့တာပါဘဲရှင်။
ပြောချင်တာလေးက ထုံ တိုင်း အ တိုင်း တုန်း တိုင်းလဲ မကောင်းဘူး ဆိုတာလေးပါဘဲ ဘယ်နေရာရောက်ရောက် ကိုယ်နေတဲ့နေရာ ကိုယ့်ပါတ်၀န်းကျင် ကိုယ်နေမဲ့မြို့ရဲ့အကြောင်းလေးတွေကို လေ့လာပါ သင်ယူပါ မှတ်သားပါ အမြဲတမ်း ပုံသေကြီး မတွေးထားကြပါနဲ့လို့ ပြောချင်တာပါဘဲ။
မှတ်ချက် ။ ။ အရင်နေတဲ့ မြို့တွေတုန်းက နေခဲ့တဲ့ အိမ်တွေမှာ ဂက်စ်လိုင်းမပါတော့ နေရာအသစ်မှာ မလေ့လာမိတာတွေ မစပ်စုမိတာတွေကြောင့် ဒီလိုတွေရှိတာကို မသိခဲ့တဲ့အတွက် ကိုယ့်ကိုကို အ လိုက်လေခြင်း ထုံလိုက်လေခြင်း နုံလိုက်လေခြင်းရယ်လို့ အပြစ်တွေသာ တင်မိတော့ပါဘဲရှင်။
အရာရာကို စူးစမ်းလေ့လာနိူင်ကြပါစေ။
