လောကရဲ့ဇာတ်ခုံပေါ်မှာ

• 
  

  

  ကဲ....သူငယ်ချင်းတို့ရေ

  .

  ဒီနေ့ဆို မာမာ အသက် ၅၀ ထဲရောက်သွားပြီ

  .

  လောကဇာတ်ခုံ အဖုံဖုံပေါ်မှာ

  .

  ငိုလိုက်ရီလိုက်နဲ့ ကခဲ့ရတာတွေလဲ အများသားပေါ့

  .

  ကြုံခဲ့ဆုံခဲ့တဲ့ အဆိုးအကောင်းတွေကလဲ ဒုနဲ့ဒေးပေါ့

  .

  ပြုံးခဲ့မဲ့ခဲ့ရတာတွေလဲ ရာထောင်သောင်း မကပေါ့

  .

  အနိမ့်အမြင့်တွေကို ကျော်ဖြတ်ခဲ့ရတာတွေကလဲ ရေတွက်လို့ မရနိုင်အောင်ပေါ့

  .

  လူတွေရယ်လူတွေရဲ့ မာန်တက်နေတဲ့မာနတွေကြားထဲမှာ

  .

  ပညာမာန ငွေမာန ဥစ္စာဓနတွေရဲ့မာနတွေကြွပြီး

  .

  ချိုးချိုးနှိမ်နှိမ် ဆက်ဆံတာတွေလဲ ခံခဲ့ရဘူးတာပေါ့

  .

  ဘဝတစ်ဆစ်ချိုး ၄၉ ဆိုတဲ့အရွယ်ထဲမှာ

  .

  ကောင်းတာနဲ့ဆိုးတာမှာ ၉၀ကဆိုးခဲ့တာ

  .

  ကောင်းတာက ၁၀လောက်ဘဲရှိခဲ့တာကို ကို ကိုယ်တိုင်ဘဲသိခဲ့တာပေါ့

  .

  အဲဒါကြောင့် ဒီနေ့တော့

  .

  မကောင်းတာတွေအားလုံးကို ၄၉နဲ့အတူ ထားခဲ့ပြီး

  .

  မာမာ့အစ်ကို ကဗျာဆရာ Ko Hmine (ဆေး၂) ရဲ့

  .

  မွေးနေ့ဆုတောင်းလေးအတိုင်း (စိတ်ပျော်အောင်နေပါညီမရေ)

  .

  ဆိုတဲ့ဆုတောင်းလေးအတိုင်း ပျော်ရွှင်အောင်ဘဲ ကြိုးစားပြီးနေသွားရတော့မှာပေါ့

  .

  ကျန်ရှိနေသးတဲ့ လောကရဲ့ဇာတ်ခုံပေါ်မှာ

  .

  သာယာနာပျော်ဖွယ်တေးသံလေးတွေနဲ့ လှပချောမွေ့စွာနဲ့

  .

  မာမာလေ  ဆက်ပြီးကရအုံးမှာပေါ့.....

  
  မာမာ
  9:09 AM
  13/03/2013.

မာနအဖြာဖြာ မရှိသင့်ပါ

မာနအဖြာဖြာ မရှိသင့်ပါ

ဘဝတစ်ခုမှာ

နိမ့်လိုက်  မြင့်လိုက်

တက်လိုက် ကျလိုက်

လင်းလိုက် မှောင်လိုက်

မှိန်လိုက် တုတ်လိုက်

စိုလိုက် ခြောက်လိုက်

လိုလိုက် မလိုလိုက်

ဖောင်းလိုက် ပိန်လိုက်

ပြည့်လိုက် မပြည့်လိုက်

ငိုလိုက် ရီလိုက်

ပျော်လိုက် မေပျော်လိုက်

လွင့်လိုက် မျောလိုက်

ထိုးလိုက် တိုက်လိုက်

မြင်လိုက် မမြင်လိုက်

ငူလိုက် ငိုင်လိုက်

တုံလိုက် ချိလိုက်

ကျလိုက် မကျလိုက်

မက်လိုက် မောလိုက်

ဖြေလိုက် မပြေလိုက်

တွန်းလိုက် တိုးလိုက်

ရွေ့လိုက် မရွေ့လိုက်

စောင်းလိုက် ချိတ်လိုက်

တည့်လိုက် မတ်လိုက်နဲ့

လိုက် လိုက် လိုက်တွေနဲ့ ပူဆွေးနေစဲ

ဘဝထွေထွေ ဆန့်ကျင်နေလဲ

ဗျာပါဒတွေ ဖြာဝေမနေနဲ့

ဝမ်းနည်းခြင်းတွေ ပြည့်မနေစေနဲ့

မာနထောင်လွှား မောက်မာမသွားနဲ့

ခွင့်မလွှတ်မှုတွေ ရှိမနေစေနဲ့

ဒါတွေအားလုံး ဝေးလွှင့်ပါစေ

ချမ်းသာ ဆင်းရဲလူတွေဟာလည်း

တစ်နေ့နေ့ တစ်ချိန်ချိန်မှာ

ရေ မြေ လေ မီး သူတို့ထံတွင်း

ဝပ်တွား ခယ နားခိုကြရမှာဘဲလေ

သေခြင်းတရားက နင်ရယ် ငါရယ် သူရယ်ဘေးမှာ 

အချိန်ပြည့်ဘဲ ရှိနေတတ်ပါတယ်။

Mar Mar Lwin

9/6/2013

အမေများထဲက အမေ့အတွက် အမေများနေ့ အမှတ်တရ

အမေများထဲက အမေ့အတွက် အမေများနေ့ အမှတ်တရ

အေမ

အဖွားနဲ့အမေ

အမေနဲ့သမီး

သမီးနဲ့မြေး။

ခြည်နှောင်ခဲ့တဲ့့ ကြိုးလေးတစ်မျှင်

ဆင့်ပွားတင်သင့် ကျေးဇူးရှင်။

ဖဝါးလက်နှစ်လုံး ပုခုံးလက်နှစ်သစ်

လူဖြစ်အောင်မွေး ကျွေးမွေးပြုစုခဲ့တဲ့

အမေ့ကျေးဇူး မြင့်မိုလ်ဦးမို့

ဆပ်ဦးကျေးဇူး ဘယ်လိုမှမကုန်။

အမေ့အတွက် ဆုမွန်ချွေသည်

အသက်ရှည်ကာ အနာမဲ့ပြီး

သက်တော်ရာကျော် ရှည်ပါစေအမေ။

Mar Mar Lwin (tuu mar)
12/5/2013

မောက်မာလွန်းတဲ့ မာန်

တစ်ချို့က ပညာဂုဏ် မောက်တယ် 

ငါက သူများထက်သာတဲ့ ပညာတွေ တတ်တယ်ဆိုပြီး မောက်မာတတ်ကြတယ်။

တစ်ချို့က ပစ္စည်းဂုဏ် မောက်တယ်

ငါ့မှာ ဘယ်တော့မှ သုံးမကုန်နိုင်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ ရှိတယ်ဆိုပြီး မောက်မာတတ်ကြတယ်။  

တစ်ချို့က ဆွေမျိုးဂုဏ် မောက်တယ်

ငါ့ဆွေ ငါ့အမျိုးတွေက ရာထူးဂုဏ်ရှိန်တွေ ကြီးမားကြတယ်ဆိုပြီး မောက်မာတတ်ကြတယ်။

တစ်ချို့က ဘာမှမဟုတ်ဘဲ အသားလွတ် ဂုဏ်မောက်တယ်

ငါ့မာနကို လာမထိနဲ့ ဆိုတာမျိုးပေါ့။

ဘယ်လိုအကြောင်းကြောင့်ဘဲ ဂုဏ်မောက်မောက်

အဲဒီလို လူမျိုးတွေကို ဝေးဝေးရှောင်ချင်တယ်။

ဘာလို့လဲဆိုတော့ အဲဒီလို လူမျိုးတွေက 

ကိုယ်ချင်းစာတရား ခေါင်းပါးတတ်လို့

ကြီးနိုင်ငယ်ညှင်း လုပ်တတ်လွန်းလို့

မြေနိမ့်ရာကို လှန်စိုက်တတ်လွန်းလို့

ငါစွဲတွေ စွဲတတ်လွန်းလို့

မာန်မာနတွေ ကြီးတတ်လွန်းလို့

မောက်မာလွန်းတဲ့ မာန်တွေကြောင့်

ဝေးဝေးလေးဘဲ နေချင်တယ်။

 Mar Mar Lwin (tuu mar)
14/4/2013

တင်းတင်းစေ့တဲ့နုတ်ခမ်းအစုံ

အမေရိကန်နိုင်ငံရဲ့သမတ

အိုဘားမားရဲ့ စေ့ထားတဲ့ နူတ်ခမ်းတစ်စုံ

အဲဒီစေ့ထားတဲ့ နူတ်ခမ်းတစ်စုံရဲ့နောက်မှာ သူ့ ပြည်သူပြည်သားတွေအတွက်

ခံယူချက် ခံစားချက်တွေ အများကြီးရှိနေမယ်ဆိုတာ ပေါ်လွင်နေပါတယ်။

နိူင်းယှဉ်စရာ မဟုတ်တဲ့ သူနဲ့ကျမ

အိုဘားမားဆိုတာ ကမ္ဘာကြီးပေါ်မှာ

ဒိတ်ဒိတ်ကျဲကျဲ သမတ။

ကျမဆိုတာက မိသားစု တစ်ခုအတွက်

အဝတ်လျော်ပြီး ထမင်းချက်တဲ့

ဘာမှမဟုတ်တဲ့ အညတရ။

ဒါပေမဲ့ သူနဲ့ကျမမှာ

ခပ်တင်းတင်း စေ့ထားတဲ့ နူတ်ခမ်းတစ်စုံကို

ပိုင်ဆိုင်ကြတာခြင်းကတော့ တူခဲ့ကြတယ်။

ပိုင်ဆိုင်တာခြင်းတူကြပေမဲ့

ခံစားရတာခြင်းကွာကြပြန်တယ်

သူကသူ့လူမျိုး သူ့နိုင်ငံအတွက်

တင်းတင်းစေ့တဲ့နုတ်ခမ်းအစုံ။

ကျမက သူ့လိုတိုင်းပြည်နဲ့လူမျိုးအတွက်မဟုတ်သလို

ကျမခံစားနေရတဲ့ကျမဘဝကျမရဲ့အရေးပေါ့။

(ဘာရယ်မဟုတ် အော်စလိုမှာဗုံးပေါက်တုံးက သမကြီးမိန့်ခွန်းပြောနေတာကြည့်ပြီးရေးချင်စိတ်ပေါက်သွားလို့)

18/4/2013

ဆုတောင်း

အို....အသင်

ဘယ်အချိန်များမှာ ကျမအလှည့်လဲ

အခုရက်ထဲ ကျမရဲ့အမေဘက်က

ဆွေမျိုးသားချင်းသုံးယောက် ပျက်စီးသွားခဲ့ပါတယ်

တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်က ရက်ပိုင်းလေးတွေဘဲ ကွာကြတာမို့

သတင်းတွေကြားကြားချင်း တော်တော်လေးလဲ ခံစားရပါတယ်

စိတ်ထဲမှာလဲ အရမ်းမကောင်း ဖြစ်မိပါတယ်။

နောက်တော့လဲ ဖြေမိတယ် သူတို့က ရှေ့ကသွားနှင့်တာ

ကိုယ်ကနောက်က လိုက်ရမဲ့သူ အနှေးနဲ့ အမြန်ဘဲပေါ့။

သူခေါ်ရာလမ်း မသွားရသေးခင်မှာ

ကိုယ်တွေ ဘာတွေပြင်ရတော့မလဲဆိုတာရယ်

ကျန်နေတဲ့ အချိန်လေးမှာ စိတ်ချမ်းမြေ့စွာနဲ့

ဘယ်လိုတွေ နေထိုင်သွားရမယ်ဆိုတာတွေက

ကျမရဲ့စိတ်ကို အရမ်းဘဲ လွှမ်းမိုးလာခဲ့ပါတယ်။

ကျမကို သူမခေါ်ခင် အချိန်အတောအတွင်း

ကျန်ရှိနေတဲ့ အချိန်လေးမှာ

ကျမ ဗုဒ္ဓဘုရားရှင်ရဲ့ အဆုံးအမအောက်မှာ

စိတ်ရွှင်လန်း ချမ်းမြေ့စွာနဲ့ နေချင်ခဲ့တယ်။

ကျမ စိတ်ညစ်စွာနေရတဲ့ အချိန်တွေကို မကြုံချင်ဆုံးမို့

ဘဝဆက်တိုင်း အဲဒီလို အဖြစ်နဲ့မကြုံဖို့ ကျမဆုတောင်းနေမိတယ်

ကျမ လှူချင်တန်းချင်တာကိုလဲ

သောကကင်းဝေးစွာနဲ့ လှူနိုင်ပါစေလို့ ဆုတောင်းမိတယ်

ရလာတဲ့ မိသားစု ဘဝလေးကို

ဥမကွဲ သိုက်မပျက် နေရပါစေလို့လဲ

လောဘကြီးစွာနဲ့ ဆုတွေတောင်းလို့ နေခဲ့မိတယ်။

Mar Mar Lwin
15/4/2013

ဟန်ဆိုိုာ ကိုယ့်ဖို့

တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေတဲ့ လမ်းမကြီးရဲ့ ဘေးကအိမ်

မှောင်ရီပျိုးထဲက ငြိမ်သက်ခြင်းတွေကိုပေးကာ

တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး

ခပ်ရဲ့ရဲ့သာ ပြုံးနိုင်တော့တဲ့ အပြုံးတွေကို

မချိမဆန့်နဲ့ ဟန်လုပ်ပြီးပြုံးပြ

သူမ မကြောက်ခင်ထဲက  ကိုယ်ကကြောက်နေနှင့်ပြီ

ခွေးတစ်ကောင် ကြောင်တမှီးမှ မတွေ့ရတော့တဲ့ အပုပ်ချိန်

ညဉ့်က နက်သထက် နက်လာခဲ့ပြီ

အထပ်ထပ် ပိတ်ထားတဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ

လေသံလေလား မြွေသံလားနဲ့ တွေးစိတ်ပိုလဲ

ကူသူမဲ့ကာ အားငယ်စွာနဲ့

ဝန်းကျင်အခြေအနေ ပူလောင်မှုတွေနားမှာ

ဒီတစ်ညကိုလဲ ကောင်းစွာဖြတ်သန်းရပေအုံးတော့မည်။

(သူမ ----သမီးနှင့်နှစ်ယောက်ထဲ အဖေခရီးသွားချိန် အရာရာကို ကြောက်ကြောက်နှင့် ရင်ဆိုင်ရတဲ့ည)

Mar Mar Lwin
8/4/2013

သားနဲ့သမီးအတွက် ကျန်းမာအောင် နေရတဲ့ နေ့ရက်များ

သားနဲ့သမီးလေးတို့ရဲ့ ကျောင်းမသွားခင် နေ့စဉ်ပြောသွားတတ်တဲ့ သတိပေးစကား*

မေမေရေ နေကောင်းအောင်နေ

အချိုတွေ အရမ်းမစားနဲ့

လေ့ကျင့်ခန်း မှန်မှန်လုပ်

လှုပ်လှုပ်ရှားရှား နေပါတဲ့။

*ဒါကသူတို့ ကျောင်းသွားခါနီးမှာ ပြောသွားတတ်တဲ့စကားတွေထဲက စကားစုတစ်ခု*

တစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်ရဲ့လား

အနားမှာ ဖုန်းယူထားပေး

စိတ်ပူမိတယ်

တစ်ခုခုဖြစ်ရင် ဖုန်းဆက်လိုက်ပါတဲ့။

အမေအတွက် ပူပင်မှုတွေနဲ့ မှာတမ်းချွေတတ်တဲ့ စကားတွေကြောင့်

ကျမလေ သူ့တို့အတွက် ကျန်းမာပြီး နေကောင်းအောင် ကြိုးစားပြီး နေရအုံးမယ်

ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှ ာရှိနေတဲ့ ကလီစာတွေကို

မထိခိုက် မပွန်းပဲ့ရလေအာင်

သူတို့နဲ့ သင့်တင့်မဲ့ အစာတွေကို ကျမစားရအုံးမယ်။

ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို ထိမ်းထားတဲ့

အရိုးတွေ အဆစ်တွေ မနာကျင်ရအောင်

ဆင်မယဉ်သာ ခြေလှမ်းတွေနဲ့ ကျမလှမ်းရအုံးမယ်။

ထိခိုက်ပွန်းပဲ့သွားရင် တော်တော်နဲ့ မပျောက်နိုင်ဘဲ

နောက်ဆက်တွဲ ဆိုးကျိုးတွေ ဝင်မလာရအောင်

ကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အပ်ါယံ ဖုံးအုပ်ထားတဲ့ အရည်ပြားနဲ့ အသားတွေကို

ကျမဂရုစိုက်ပြီး နေရအုံးမယ်။

အဲဒါတွေကို ဘာကြောင့်ဂရုစိုက်နေရလဲဆိုတော့

ကျမခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်စဆီခြွေနေပြီး

ထိမိခိုက်မိရင် အနာကျက်ခဲပြီး

အစားအသောက် မှားမိရင်

ကြေလွယ်ပျက်လွယ် ထိခိုက်လွယ်တဲ့

ကျောက်ကပ်အတွက်

အမြင်အာရုံ ပျက်စီးလွယ်တဲ့

မျက်စိနှစ်ကွင်း အလင်းမြင်နေရဖို့အတွက်

ကျမလေ ဆင်ဆင်ချင်ချင် နေရတော့မယ်

ကျမရဲ့ ခန္ဓာအတွက်

ဆိုးသွမ်းမှု အားလုံးကို ကြိုဆိုနေပြီး

လက်ယပ်ကာ ခေါ်နေတဲ့

Diabetes  ဆိုတဲ့သူက မခေါ်ဘဲနဲ့ ဝင်ရောက်လာနေလို့ပါဘဲ။

Mar Mar Lwin
15/3/2013

နောက်ဆုံးနေ့ရက်

ေလတစ္ခ်က္ အေဝွ႔မွာ ျဖဳတ္ကနဲ လြင္႔သြားတဲ႔စိတ္
အထိမ္းအခ်ဳပ္မဲ႔ ယစ္ဘီးေခြနဲ႔

ေလယူရာယိမ္း တိမ္းခ်င္ရာတိမ္းျပီး
ေမ်ာခ်င္ရာေမ်ာ လြင္႔ခ်င္ရာလြင္႔

ေမာရမွန္း ဟိုက္ရမွန္း မသိစြာနဲ႔
ေျခကုန္သုတ္တင္ အေျပးႏွင္သြားလိုက္တာ

ေျဖေလ်ာ႔ၾကိဳးေခြ တင္းသြားေလမွ
စိတ္နဲ႔ခႏၶာ အသိသညွာ ျပန္မကပ္ခင္ အခ်ိန္တြင္းမွာ

ေထာက္ကနဲမ်ား ၾကိဳးျပတ္သြားရင္
ေနာက္ဘဝ သံသရာမွာ
ဘာေတြၾကံဳလာအံုးမွာလဲ........

လေတစ်ချက် အဝှေ့မှာ ဖြုတ်ကနဲ လွင့်သွားတဲ့စိတ်

အထိမ်းအချုပ်မဲ့ ယစ်ဘီးခွေနဲ့

လေယူရာယိမ်း တိမ်းချင်ရာတိမ်းပြီး

မျောချင်ရာမျော လွင့်ချင်ရာလွင့်

မောရမှန်း ဟိုက်ရမှန်း မသိစွာနဲ့

ခြေကုန်သုတ်တင် အပြေးနှင်သွားလိုက်တာ

ဖြေလျော့ကြိုးခွေ တင်းသွားလေမှ

စိတ်နဲ့ခန္ဓာ အသိသညှာ ပြန်မကပ်ခင် အချိန်တွင်းမှာ

ထောက်ကနဲများ ကြိုးပြတ်သွားရင်

နောက်ဘဝ သံသရာမှာ

ဘာတွေကြုံလာအုံးမှာလဲ........

Mar Mar Lwin
10:30 AM
26/11/2012

စိတ်ဒဏ်ရာ

တစ်ခါတရံတော့လဲ စာရေးချင်စိတ်လေးတွေ ပေါ်မိပါတယ် စိတ်ကူးရလိုက် ချရေးမယ်လို့ပြင်ဆင်လိုက် အိမ်အလုပ်ကပေါ်လာလိုက်နဲ့ ချာလပတ်ရန်းနေတဲ့ အိမ်အလုပ်တွေ ကြားထဲမှာ စိတ်ကူးတွေကလေထဲမှာ ဘဲရှိခဲ့ပြီး လေထဲမှာဘဲ လွင့်ပျောက်ခဲ့ရတာတွေက များပါတယ်။

စိတ်ကူးသာရှိခဲ့ပြီး အကောင်အထည် မဖော်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ရက်တွေနေ့တွေ အချိန်တွေကြားထဲမှာ ဝါသနာကို အရင်းခံပြီး ဒီနေ့တော့ ဈေးသွားရင်း ကြုံခဲ့ရတာလေးကို အမှတ်တရလေး ရေးဖြစ်ခဲ့ပါတယ် ဝရုန်းသုန်းကားနဲ့ ရေးခဲ့တဲ့ စာလေးဘဲ ဆိုပါတော့။

ဒီနေ့အတွေ့အကြုံလေးက မိဘနဲ့သားသမီး ခံစားချက်လေးဆိုရင်လဲ မမှားပါဘူး အိမ်တစ်အိမ်မှာ မိဘတွေ အဆင်မပြေကြရင် ကြားထဲကနေ စိတ်ဒဏ်ရာ ရကြတာက အဓိက သားသမီးတွေပါဘဲ ကျမဒီနေ့သူတို့သား အမိကို ကြည့်ပြီး ရင်ထဲမ ောတော်တော်လေး ခံစားမိသွားပါတယ်။

ဒီနိုင်ငံတွေမှာ သားသမီးတွေကို မိဘတွေက လူပုံအလယ်မှာ ရိုက်နှက်တာတွေ တွေ့ရခဲပါတယ် ဒါပေမဲ့ သူတို့သားအမိမှာ ဘာအခက်အခဲတွေ ရှိနေတယ်ဆိုတာ ကျမ မသိပေမဲ့ ကလေးရဲ့ အမေကိုကြည့်ရတာသူ့မှာတစ်ခုခုအဆင် မပြေဖြစ်နေတဲ့ သားသည်မိခင်ဆိုတာ သူမပြောပေမဲ့ ကျမအတတ်ဆိုရဲပါတယ် ဘာလို့လဲဆိုတော့ အရာရာကို စိတ်နာပြီး လောကကြီးကို စိတ်ကုန်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေ သူ့မှာရှိနေတာ ကျမထင်းထင်းကြီး တွေ့လိုက်ရလို့ပါဘဲ။

ကလေးကစားစရာ အရုပ်ရောင်းတဲ့ နေရာမှာ ကလေးက အရုပ်ပူဆာတာကို ကျမကောင်းကောင်း ကြားလိုက်တယ် ပထမတော့ သူအေးအေးဆေးဆေးနဲ့ သူ့ကလေးကို ဈေးသက်သာတဲ့ အရုပ်ကိုယူဖို့ ပြောပြနေတယ် ကလေးကလဲ ကလေးတို့ရဲ့သဘာဝ လိုချင်တာ မရမချင် းဂျီဆက်တိုက်နေတယ် သူတို့ရဲ့ ဘေးမှာက လဲ ကျမအပါအဝင် ဈေးဝယ်သူ တော်တော်များများ ရှိနေတော့ အမေဖြစ်သူက တော်တော်လေး သီးခံပြီး လိမ်ကောက်ကွေးနေတဲ့ သူ့ရဲ့ကလေးကို ချော့မော့နေရှာပါသေးတယ်။

ကြာလာတော့ ဇွဲခတ်နေတဲ့ ကလေးကြောင့် နဂိုထဲကမှ အတွင်းစိတ် မကြည်လင်တဲ့ စိတ်တွေရှိနေတဲ့ ကလေးအမေက စိတ်နောက်လာ ပုံရပါတယ် သူ့ကလေးကို ဘယ်သူမှ မသိအောင် တိတ်တိတ်လေး ဗိုက်ခေါက်ဆွဲလိမ်လိုက်တယ် ကလေးကလဲ လိမ်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့အမေရဲ့လက် မလွှတ်ခင်လေးမှာ ဗျဲကနဲ ထငိုပါတော့တယ် ကလေးအငိုမှ ာအားလုံးက သူတို့သားအမိဆီကို မျက်လုံးတွေက လျင်မြန်စွာနဲ့ ရောက်သွားကြပါတယ်။

ဘယ်သူကမှ ဘာမှမပြောပေမဲ့ ကျမကတော့ ငိုနေတဲ့ကလေးကို သနားသွားမိသလို အမေလုပ်သူရဲ့ရီဝေထုံထိုင်းနေတဲ့ မျက်နှာလေးကို အမှတ်တမဲ့ ဂရုဏာသက်စွာနဲ့ ကြည့်လိုက်မိပါတယ် ကျမလေ သူတို့သားအမိ နှစ်ယောက်လုံးကို အရမ်းသနားသွားမိတယ်။

သူ့မှာသူ့အသက်အရွယ်နဲ့မမျှအောင် အပူတွေကို သယ်ဆောင်ထားရတယ်ဆိုတာကိုလဲ ကျမကောင်း ကောင်းတွေ့လိုက်မိပါတယ် ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူမှာ သူ့ရဲ့ကလေးကို ကြည့်နေတဲ့ ရီဝေနေတဲ့ မျက်လုံးအစုံက သက်သေရှိနေခဲ့ပါတယ် သူဘယ်သူ့ကိုမှ ဘာမှမပြောဘဲ ငူတူတူကြီး ရပ်နေပါတယ် မျက်လုံးတွေကကလေးဆီမှာ ရှိမနေဘဲ မျှော်လင့်ချက်တွေ မဲ့နေတဲ့မျက်လုံးအစုံနဲ့ အဝေးကြီးကို လှမ်းပြီးကြည့်နေတာတွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ကျမ အဓိကပြောချင်တာက ဗိုက်ကိုဆွဲစိတ်လိုက်မိတဲ့ အမေရယ် အဆိက်ခံရတဲ့ ကလေးရယ်ဟာ သူတို့ရင် ထဲမှာ စိတ်ဒဏ်ရာတော့ တစ်ခုဆီ ရသွားကြမယ်ဆိုတာပါဘဲ။

ဆိက်မိတဲ့ အမေကလဲ ဆိက်ပြီးမှ စိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားမှာ သေချာပါတယ် အဆိက်ခံရတဲ့ ကလေးကလဲ အဆိက်ခံရလို့ စိတ်ထဲမှ ာဒဏ်ရာတော့ ရသွားမှာပါ ဘာဖြစ်လို့ ဒီလိုပြောနိုင်ရသလဲဆိုရင် ကျမကိုယ်တိုင်

သားကြီးအသက်ဆယ့်လေးနှစ်လောက်က ကိုယ်ကိုယ်တိုင် စိတ်မကြည်မလင် ဖြစ်နေတဲ့အချိန်မှာ ကြီးလေးတဲ့ အပြစ်ကို သူဘာတစ်ခုမှ မလုပ်ဘဲ ကျမရဲ့စိတ်ထွက်ပေါက် တစ်ခုအနေနဲ့ သူ့ကိုဓါးစာခံလုပ်ပြီ းသနပ်ခါးသွေးတဲ့ ကျောက်ပျဉ်နဲ့ ကောက်ပေါက်လိုက်မိတာပါဘဲ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ကို ပြေလျော့အောင် လုပ်မိတာမို့ သူ့ကိုထိ အောင်တော့ မပေါက်ပါဘူး။

ဒါပေမဲ့ အခုချိန်မှ ာအသက်နှစ်ဆယ်ကျော် ရှိနေပြီဖြစ်တဲ့သားဟာ ဒီနေ့ထိ စကားစပ်မိတိုင်း အမေဖြစ်သူ ကျမကို ကျမရဲ့ စိတ်ထွက်ရပ်ပေါက်ဖြစ်တဲ့ ကျောက်ပျဉ်ဇာတ်လမ်းလေးကို သူသတိရတဲ့ အခါတိုင်း အမေကို အလွမ်းပြေ ပြန်ပြန်ပြီး ပြောပြလေ့ ရှိနေလို့ပါဘဲ။

သူပြောတဲ့ စကားတိုင်းမှာလဲ သူရှောင်လိုက်မိလို့ သူ့ကိုမထိသွားတာလို့ ကလေးအတွေး ကလေးအထင်လေး တစ်ခုက သူ့စိတ်အစဉ်မှ ာသူ့ကိုလွှမ်းမိုးသွားပြီခဲ့ပြီဆိုတာကို ကျမကောင်းကောင်းကြီး သိခဲ့ရပါတယ် တစ်ကယ်လို့ များမှန်သွားခဲ့ရင်ဆိုတဲ့ အသိက သူ့့အတွက် ကြောက်လဲကြောက်စရာ ဖြစ်သွားခဲ့မယ်ဆိုတာအမှန်ပါ သူကစကားစပ်မိလို့ ရယ်စရာတစ်ခုလို ပြန်ပြန်ပြောပြမိတိုင်း ကျမရဲ့ အမှတ်တမဲ့ စိတ်ထွက်ပေါက်ကြောင့် သူ့အတွက် စိတ်ဒဏ်ရာ ရသွားခဲ့့တယ်ဆိုတာကို ကျမကောင်းကောင်း သိထားခဲ့ပါတယ်။

ဒီစကားကို သူပြောပြောပြတိုင်း ကျမကတော့ ရင်ထဲမှာ တဆစ်ဆစ်နဲ့ နာခဲ့ရတာခြည်းပါဘဲ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကိုယ့်ခံစားချက် ကိုယ်ဖြေဖျောက်တာက သားဖြစ်တဲ့ သူ့အတွက် သူဖွင့်မပြောပေမဲ့ စိတ်အနာတစ်ခုဖြစ်သွားခဲ့ရတာကို ကျမမြင်ခဲ့ရပြ ေးနောက်ပိုင်းတွေမှာ စိတ်မကောင်း အရမ်းဖြစ်ခဲ့ရလို့ပါဘဲ။

ဒီနေ့မြင်ခဲ့ရတဲ့ သားအမိနှစ်ယောက်မှာလဲ တစ်ချိန်ချိန်မှာ သူတို့သားအမိနှစ်ယောက်ဟာ ကျမတို့သားအမိ လိုဘဲ သားဟာသူ့ရဲ့စိတ်ဒဏ်ရာလေးကို တိုက်ဆိုင်တဲ့ အချိန်တိုင်းမှာ ဖွင့်ပြောပြီး သူ့ရဲ့ဒဏ်ရာ အဟောင်းလေး ကို ပြောပြပြီး စိတ်ထွက်ပေါက်ကလေး တစ်ခုအဖြစ် ပြောဖြစ်နေကြလိမ့်ဆိုတာ ကျမကောင်းကောင်းကြီး သိနေခဲ့ပါတယ်။

သားကအမေကို ဒီစကားလေး ပြန်ပြန်ပြောပြတိုင်း အမေကို စိတ်ဆိုးလို့ ပြောတာမဟုတ်ဘူးဆိုတာတော့ ကလေးအမေက ကြိုပြီးသိထားသင့်ပါတယ် ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကျမနဲ့ကျမရဲ့သားအကြားမှာ ကျမရဲ့ စိတ်အထင်တော့ သားဟာသူ အရမ်းကြောက်လန့်ခဲ့ရတဲ့ စိတ်ဒဏ်ရာလေးကို အကြောက်ဖြေတဲ့ အနေနဲ့ အမေကို ရယ်စရာလေး တစ်ခုလို ပြန်ပြန်ပြောပြပြီး အကြောက်တွေကို ဖြေနေတယ်လို့ ကျမဘက်က ထင်ခဲ့မိလို့ပါဘဲ။

mar mar
23/5/2013

ေတြ႔ခဲ႔ရသမွ် တစ္ေန႔တာထဲက မက္ပိုင္ငွက္ကေလး

ဒီေန႔သမီးေလး ေက်ာင္းၿပန္ဖြင္႔ၿပီမို႔ ေစာေစာေလးအိပ္ယာက ထၿဖစ္တယ္ ေက်ာင္းမပို႔ခင္ ဘုရားဆြမ္းေတာ္ အတြက္ရယ္ သူယူသြားဖို႔ မုန္႔ေလးေတြ သစ္သီးေလးေတြအတြက္ ျပင္ဆင္ခ်က္ျပဳပ္ရင္း မီးဖိုေဆာင္ထဲမွာ က်မအလုပ္ေတြ ရွဳပ္ေနခဲ႔မိတယ္ သူ႔႔အတြက္ျပင္ဆင္ေပးျပီး မနက္ရွစ္နာရီမွာ သမီးကိုေက်ာင္းကို အရင္ပို႔ျဖစ္ တယ္ ေက်ာင္းပို႔ျပီးျပန္လာမွ မနက္ ေန႕လည္ ညစာ ဘာခ်က္ရင္ေကာင္းမလဲဆိုျပီး စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ အရင္စဥ္းစားျပီး ျပင္ရဆင္ရျပန္ပါတယ္။

မနက္ေစာေစာစာအတြက္ အုန္းနိူ႔ေခါက္ဆြဲခ်က္လိုက္တယ္ အားလံုးအဆင္သင္႔ျဖစ္တာနဲ႔ ဘုရားဆြမ္းေတာ္ ကပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ျပီး အိမ္ေပၚထပ္ကို တက္ပါတယ္ ဘုရားပန္းလဲ ေသာက္ေတာ္ရည္ေတြ ဘာေတြလဲျပီးတာနဲ႔ က်မ  ဘုရားရွိခိုးကာ ဆြမ္းေတာ္ကပ္ အမွ်ေဝျပီး ေအာက္ထပ္ကို ျပန္အဆင္း
ေအာက္ထပ္ကို မေရာက္ခင္ ေလွကားအလယ္ေလာက္ကေန ေၿခေခ်ာ္ၿပီး ေအာက္အထိ က်ခဲ႔ပါတယ္
က်မ ကံေကာင္းတယ္ဘဲ ေျပာရမလား ေတာ္ေသးတယ္ ႀကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ ဘာမွမၿဖစ္လိုက္ပါဘူး။

အသက္ေၾကာင္႔ဘဲလား အိပ္ေရးမဝတဲ႔ ရက္ေတြမ်ားခဲ႔လို႔လားေတာ႔ မသိေတာ႔ပါဘူး လူကနဲနဲ ကတုန္ကရင္ ျဖစ္ေနခဲ႔တယ္ေလ ဒါေၾကာင္႔မို႔လဲ ေလွခါးကေန ေျခေခ်ာ္ျပီးက်သြားခဲ႔တာ ထင္ပါရဲ႕ ခနနားျပီး နာေနတဲ႔ေနရာကို ေဆးလိမ္းကာ လုပ္စရာရွိေနေသးတဲ႔ အိမ္အလုပ္ေတြကို ဆက္လုပ္လိုက္ပါတယ္။

အိမ္ရဲ႕ ေ၀ရာဝစၥေတြျပီးတဲ႔အခါမွာ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ ပရိတ္ၾကီးဆယ္႔တစ္သုတ္ကိုဖြင္႔ၿပီး
တရားနာလိုက္ပါတယ္ တရားနာအျပီးမွာေတာ႔ မိုးေလကင္းလြတ္တာနဲ႔ က်မေဈးကိုသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ကာ အိမ္နဲ႔သိပ္မေဝးတဲ႔ မိနစ္နွစ္ဆယ္ေလာက္ လမ္းေလ်ွာက္ၿပီးသြားရတဲ႔ ေစ်းကိုသြားလိုက္တယ္။

လမ္းေလ်ာက္ျခင္းက ဆီးခ်ဳိေေဝဒနာရွင္ျဖစ္တဲ႔ က်မရဲ႕က်န္းမာေရးအတြက္ အရမ္းကို အေထာက္အကူုျပဳခဲ႔ တာမို႔ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး ပစၥည္းေတြဝယ္တဲ႔ေန႔ဆို က်မအျမဲတမ္း လမ္းေလွ်ာက္ျပီးဘဲ သြားတတ္ပါတယ္ တစ္ခ်က္ ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ ဆိုသလိုေပါ႔ လိုတာေလးလဲရမယ္ က်န္းမာေရးအတြက္လဲ အေထာက္အကူရတဲ႔ နည္းေလး ဆိုရင္လဲ မမွားဘူးေပါ႔။

ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး လိုခ်င္တာေလးေတြ ဝယ္ျပီးေစ်းကအၿပန္ လမ္းတစ္၀က္ေလာက္မွာ အံ႔ၾသဖြယ္ရာ ျမင္ကြင္းေလး တစ္ခုကို က်မၾကံဳလိုက္ရပါတယ္ က်မနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကေန ခပ္သုတ္သုတ္ေျပးလာတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို က်မလွမ္းေတြ႔လိုက္မိပါတယ္ က်မစိတ္အထင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း၀င္းထဲက ကေမ်ာေသာပါး ထြက္လာမို႔ ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ သူ႔ကိစၥနဲ႔သူ အေရးတစ္ၾကီး ထြက္လာတယ္ဘဲ ထင္မိေပမဲ႔ က်မရဲ႕အနား ေရာက္ေလ သူ႔ေျခလွမ္းေတြက သုပ္သီးသုပ္ျပာ ပိုႏိူင္ေလမို႔ က်မလဲ အံ႔ၾသသြားမိတယ္။

သူ က်မအနား ေရာက္လာတဲ႔အခါက်မွ သူ႔ရဲ႕အသံစူးစူးဝါးဝါးနဲ႔  သူ႔ကိုကူပါလို႔ဆိုၿပီး သူေအာ္ျပီးေျပးလာတာေတြ႔ လိုက္ရပါတယ္ ေၿပးလာတာနဲ႔အတူသူ လဲအနားကိုေရာက္လာခ်ိန္မွာ က်မအရမ္းအံ႔အားသင္႔ျပီး တံုလွဳပ္ သြားမိခဲ႔ပါတယ္ သူ႔ေအာ္သံနဲ႔အတူ သူ႔ရဲ႕ေနာက္မွာ အသံကုန္ဟစ္ကာ လိုက္လာၾကတဲ႔ ငွက္တစ္အုပ္က သူ႔ကို လိုက္ျပီး ထိုးဆိတ္ေနတာ ေတြ႔လိုက္ရတာပါဘဲ တစ္ခါမွ မၾကံဳဘူးတဲ႔ က်မလဲ အံ႔အားသင္႔ျပီး ေျခစံုရပ္ေနလိုက္တယ္။

ျပီးမွ သူ႔အတြက္ လိုအပ္ေနတဲ႔ အကူအညီကို ေပးဖို႔ကို က်မအသက္ဝင္လာခဲ႔မိပါတယ္ သူ႔အတြက္အကူ အညီကို ဘယ္လိုေပးရမလဲဆိုတာ စဥ္းစားျပီးတာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္ဘဲ က်မရဲ႕ လက္မွာကိုင္ထားတဲ႔ ေဈးဝယ္ လာတဲ႔ အိတ္ကိုအသံုးခ်ျပီး သူ႔အတြက္ အကူအညီကို က်မေပးလိုက္မိပါေတာ႔တယ္။

ေၾကာက္လန္႔တစ္ၾကား ေျပးလာတဲ႔သူက က်မနားအေရာက္မွာ ေျမၾကီးေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ျပီး ေခါင္းကိုဝွက္ထား လိုက္တဲ႔အခ်ိန္ က်မလဲေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ေစ်း၀ယ္လာတဲ႔ အိတ္ၾကီးကို ေလထဲမွာေဝွ႔ရမ္းကာ အႏၱရာယ္ေပးလာတဲ႔ ငွက္ေတြကို ဘယ္ၿပန္ညာၿပန္ ရမ္းၿပီး ေမာင္းထုတ္ေပးလိုက္မိပါတယ္။

စူးစူးဝါးဝါးေအာ္ျပီး ထိုးဆိတ္ခ်င္ေနတဲ႔ ငွက္ေတြဟာပထမေတာ႔ က်မကိုပါ ထိုးဆိတ္ဖို႔ ဟန္ျပင္ၾကပါေသးတယ္ ေနာက္မွ ဆက္တိုက္ရမ္းေနတဲ႔ ေဈးဝယ္အိတ္ၾကီးေၾကာင္႔ သူတို႔အေဝးကို ျပန္ထြက္သြားၾကပါေတာ႔တယ္
ေမာင္းထုတ္လိုက္တဲ႔ ငွက္ေတြအေ၀းေရာက္သြားေတာ႔မွ က်မလဲသက္ျပင္းၾကီး ရွည္ရွည္ၾကီးခ်ႏိူင္ပါေတာ႔တယ္ ။
သူလဲ ငွက္ေတြအေဝးေရာက္သြားေတာ႔မွ ေျမၾကီးမွာမ်က္ႏွာအပ္ျပီး ဝွက္ထားတဲ႔ေခါင္းကို ေမာ႔လာႏိူင္ခဲ႔ျပီး သူလဲ သူသြားလိုရာ ခရီးဘက္ကို ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ေၿပး ကိုယ္လဲကိုယ္လာလိုရာ ခရီးဘက္ ကိုေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔႔ ေၿပးခဲ႔ရပါေတာ႔တယ္။

အိမ္ေရာက္ေတာ႔ လမ္းမွာၾကံဳရတာေလးကို သားကို ဗဟုသုတအေနနဲ႔ ေျပာျပေတာ႔ တစ္ခါမွ ဒီလိုမ်ဳိးမၾကံဳဘူးၾကတဲ႔ သူအတြက္ အံ႔အားသင္႔စရာ တစ္ခုၾကားသြားရသလို ဗဟုသုတလဲ ရသြားခဲ႔ၾကတာ ေပါ႔ေနာ္။

ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုငွက္ေတြနဲ႔ ေတြ႔တဲ႔အခါမွာ ေရွာင္ရန္ေဆာင္ရန္ေလးေတြလဲ သိသြားခဲ႔တာေပါ႔ေလ
မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ လမ္းမွာၾကံဳခဲ႔လို႔ရွိရင္ ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္းရမယ္ဆိုတာ က်မနဲ႔သူတို႔အတြက္ သင္ခန္းစာ တစ္ခုျဖစ္ခဲ႔တာေတာ႔ အမွန္ပါဘဲ။

အိမ္မွာသားကို အေတြ႔အၾကံဳေလးကို ေျပာျပျပီး ေမာတာနဲ႔ ဘာမွဆက္မလုပ္ႏိူင္ေသးဘဲ ခနနားေနျပီး အဲဒီငွက္ေတြအေၾကာင္းကို ထဲထဲဝင္ဝင္ က်မစဥ္းစားေနမိခဲ႔တယ္ အဲဒီငွက္ေတြက က်ီးကန္းနဲ႔ေတာ္ေတာ္
ေလးတူတဲ႔ မက္ပိုင္ဆိုတဲ႔ ငွက္ေတြပါ အဲဒီငွက္ေတြက အေရာင္ေတာက္ကို မၾကိဳက္ၾကသလို သူတို႔ရဲ႕အသိုက္ အျမံဳရွိတဲ႔နားကို ျဖတ္သြား ျဖတ္လာလုပ္ရင္ ရန္သူထင္ျပီး ဝိုင္းဝန္းထိုးဆိတ္တတ္ၾကတယ္ ဆိုတာကို ေနာက္မွသိခဲ႔ရပါတယ္။

ေနာက္ျပီး တစ္ပါးသူကို တိုက္ခိုက္လိုတဲ႔ စိတ္ရွိတဲ႔ ငွက္ေတြဆိုတာလဲ သိခဲ႔ရတယ္ သူတို႔က မ်ားေသာအားၿဖင္႔ အေရာင္ေတာက္ေတာက္ဝတ္ျပီး စာပို႔တတ္တဲ႔ စာပို႔သမားေတြကို အမ်ားဆံုး တိုက္ခိုက္တက္ၾကတယ္လို႔ လဲသိလိုက္ရပါတယ္။

က်မ စိတ္အထင္မွာ ေတးသီငွက္ေလးေတြဟာ သိမ္ေမြ႔တယ္လို႔ဘဲ ထင္ထားခဲ႔ျပီး တစ္ကယ္တမ္း လက္ေတြ႔ မွာေတာ႔ သူတို႔လဲ သူတို႔ရဲ႕ အႏၱရာယ္ကို ကာကြယ္ဖို႔႔ သူတို႔မွာရွိတဲ႔ ခြန္းအားကိုသံုးျပီး တိုက္ခိုက္တတ္လာတယ္ ဆိုတာသိလာရေတာ႔မွ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ငွက္ေတြထဲမွာလဲ ဓေလ႔စရိုက္ အစံုရွိပါလားဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္ သြားခဲ႔မိပါေတာ႔တယ္။

ဒီေန႔အတြက္ က်မရလိုက္တဲ႔ ဗဟုသုတနဲ႔ သင္ခန္းစာေလးေပါ႔ ေတးသီတတ္တဲ႔ ငွမက္ကေလးေတြက ဒီလို စိတ္သေဘာထားေလးေတြ ရွိေနခဲ႔တယ္ဆိုတာကို သိလိုက္ရျပီးတဲ႔ ေနာက္မွာေတာ႔ အရာရာဟာ ကိုယ္႔အတြက္ စားသတိ လာသတိ သြားသတိရွိေနရမယ္ဆိုတာကို ငွက္ကေလးဆီကေန သတိေပးျခင္းခံလိုက္ ရပါေတာ႔တယ္။

တစ္ကယ္ပါဘဲေနာ္ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ၾကဳံရဆံုရတာေလးေတြမ်ား မရုိးနိင္ေအာင္ကိုပါဘဲ ဒါဟာလဲ မာမာ့ရဲ႕ တေန႕တာပါဘဲ။

mar mar lwin
9/5/2011

အေတြးသံသရာ

အိမ္ရွင္မရဲ႔တစ္ေန႔တာအတြက္အျမဲတမ္းလိုလိုက်မအိပ္ယာကေနေစာေစာထတတ္ပါတယ္  အရင္ဦးဆံုး အိပ္ရာကနိူးတာနဲ႔မ်က္နွာသစ္ၿပီးကိုယ္လက္သန္႔စင္မွဳကိုအရင္လုပ္ပါတယ္ ျပီးမွက်န္တဲ႔အလုပ္ေတြကို အစီအစဥ္အတိုင္းက်မဆက္လုပ္ပါတယ္ မိသားစုတာဝန္ကိုက်မတတ္ႏိူင္တဲ႔ဘက္ကတာဝန္ေက်ေအာင္ အျမဲလုပ္ေပးတတ္ပါတယ္ အားလံုးရဲ႔ေဝယာဝစၥေတြျပီးမွက်မရဲ႔က်န္ရွိေနတဲ႔အလုပ္ေတြကိုက်မဆက္လုပ္ ပါတယ္။

ဒီေန႔ေတာ႔မိသားစုအတြက္လိုအပ္တာေတြလုပ္ေနတံုး အိမ္အျပင္မွာသစ္ကိုင္းသံေတြတစ္ဝုန္းဝုန္းနဲ႔ၾကား တာေၾကာင္႔အိမ္ေရွ႔ထြက္ၾကည္႔မိပါတယ္ ေလေတြအရမ္းတိုက္လာတာနဲ႔က်န္းမာေရးအတြက္ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔အစီအစဥ္ကိုက်မဖ်က္ရပါတယ္  ေနာက္တစ္ခါလမ္းေလ်ွာက္ျပီးသြားရမဲ႔ေစ်းသြားမဲ႔ အစီအစဥ္ကိုဖ်က္လိုက္ရပါတယ္ အစီအစဥ္ေတြဖ်က္ျပီးသြားျပီဆိုေတာ႔ အိမ္မွာရွိတာေလးနဲ႔မနက္စာ အတြက္အဆင္ေျပေအာင္က်မစီမံရပါေတာ႔တယ္။

ထမင္းဟင္းက်က္တဲ႔အခါမွာဘုရားရွိခိုးဆြမ္းေတာ္ကပ္အမွ်အတမ္းေဝျပီး မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ရဲ႔ပရိတ္ၾကီးဆယ္႔တစ္သုတ္တရားေတာ္ကုိစိတ္ေအးလက္ေအးနာလိုက္တယ္ ၂၄ပစၥည္းအက်ဥ္းနဲ႔ အက်ယ္ကိုက်မရြတ္လိုက္ပါတယ္။

တရားနာျပီးတဲ႔အခ်ိန္မွာကေလးေတြနဳိးလာေတာ႔ သူတို႔စားဖို႔ၿပင္ဆင္ေပးရင္းသူတို႔နဲ႔ေရာၿပီးကိုယ္ပါဗိုက္ ၿဖည္႔လိုက္တယ္ စကားတစ္ေျပာေျပာနဲ႔ေကာ္ဖီေသာက္မုန္႔စားၾကရင္းက မိသားစုအေၾကာင္းအာ႔လာ ပါ႔သာ႔လာပါ႔ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္ သူတို႔ျဖစ္ခ်င္တာေလးေတြသူတို႔လုပ္ခ်င္တာေလးေတြကို အေမကို ရင္ဖြင္႔ၾကတိုင္ပင္ၾကနဲ႔သူတို႔ေျပာတဲ႔စကားေတြနားေထာင္ရင္းပီတိေတြျဖစ္ေနခဲ႔မိတယ္။

သားနဲ႔သမီးေျပာသမွ်ေခါင္းတညိမ္႔ညိမ္႔နဲ႔နားေထာင္ေနတဲ႔က်မဟာ သူတို႔ရဲ႔ရည္မွန္းခ်က္ေတြကိုေျပာျပ ေတာ႔က်မအတြက္လိုအပ္ေနတဲ႔အႏွစ္သာရ ျပည္႔ဝတဲ႔အားေဆးတစ္ခြက္ေသာက္ေနရသလိုမ်ဳိးအား ေတြျဖစ္ခဲ႔တာလဲအမွန္ပါ။

က်မအတြက္ေတာ႔ ကေလးေတြကိုယ္႔နားမွာစုစုစည္းစည္းေလးရွိေနတာကိုပီတိေတြျဖစ္ခဲ႔ျပီး အရာရာဟာ ျပီးျပည္႔စံုေနတယ္လို႔ထင္မိပါတယ္။

သူတို႔ၾကံဳခဲ႔ဆံုခဲ႔တာေလးေတြကိုစားရင္းေသာက္ရင္းေျပာၾကရင္းဘဲ အားလံုးစားေသာက္ျပီးေတာ႔ ကေလးေတြကေက်ာင္းကိုအသီးသီးထြက္သြားၾကတယ္ က်မလဲလုပ္စရာရွိတဲ႔အလုပ္ေတြဆက္လုပ္ျပီး သူတို႔ျပန္အလာကိုေမ်ွာ္ေနရင္းအိမ္မွာလုပ္စရာရွိတာေတြလုပ္ရင္းအခ်ိန္ေတြကိုျဖဳန္းေနလိုက္ပါတယ္ သူတို႔ေမာင္ႏွစ္မေက်ာင္းကျပန္လာခ်ိန္က်မွ က်မတို႔သားအမိေတြရဲ႔ေန႔လည္စာကိုစားၾကတာျဖစ္ပါတယ္ ဒါေၾကာင္႔မို႔မိသားစုရဲ႔ေန႔လည္စာဟာ သံုးနာရီထိုးျပီးမွစားျဖစ္ၾကတာကမ်ားပါတယ္ အဲဒီအခ်ိန္က်မွလဲ သားနဲ႔သမီးေလးကေက်ာင္းကျပန္ေရာက္တတ္လို႔ပါ။

သူတို႔ေရာက္လာတာနဲ႔က်မတို႔သားအမိေတြထမင္းစားၾကပါတယ္ ထမင္းစားရင္းကက်မတို႔ဆီကို သိပ္မၾကာေသးခင္အခ်ိန္ကမွေရာက္လာတဲ႔ သားဆီကၾကားရတဲ႔ စကားသံေလးဟာက်မရဲ႔ရင္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးခံစားလိုက္ရပါတယ္ ငယ္ငယ္ေလးထဲကမိဘနဲ႔ခြဲျပီး တိုင္းတစ္ပါးမွာပညာသင္ဖို႔သြားေန တဲ႔ကေလးဆီကလြမ္းဆြတ္တဲ႔ေလသံေလးနဲ႔ ေမေမခ်က္တာေလးေတြမစားရတာၾကာခဲ႔ျပီတဲ႔ အခုျပန္စားရ ေတာ႔အရမ္းေကာင္းတာဘဲတဲ႔ က်မရင္ထဲလွဳိက္ကနဲျဖစ္သြားခဲ႔ရတယ္ သူ႔ဘာသာသူျဖစ္သလိုေနျပီးျဖစ္သ လိုစားခဲ႔ရတာေတြကိုသူေျပာမျပေပမဲ႔က်မေကာင္းေကာင္းၾကီးသိလိုက္မိျပီး စိတ္ထဲမွာသူ႔ကိုသနားသလို ခံစားလိုက္မိပါတယ္။

က်မရင္ထဲစို႔နင္႔နာၾကင္သြားခဲ႔မိပါတယ္ ဟုတ္ပါရဲ႔က်မတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ကာအတၱၾကီးခဲ႔ျပီး ပညာေရးေလာဘေတြတက္ခဲ႔မိတာေၾကာင္႔ ခေလးကိုႏိူင္ငံရပ္ျခားမွာပညာသင္ဖို႔လႊတ္လိုက္တဲ႔အခ်ိန္ဟာ ျပန္တြက္ၾကည္႔ရင္သူအတြက္အရမ္းကိုငယ္လြန္းေနခဲ႔ပါတယ္။

က်မေလသူ႔ကိုၾကည္႔ျပီးသနားေနမိတယ္ မေတြ႔တာၾကာေနျပီျဖစ္တဲ႔သားနဲ႔စကားေတြကေျပာလို႔မကုန္ႏိုင္ ေအာင္လဲျဖစ္ေနမိခဲ႔ပါတယ္ အေမခ်က္ေကြ်းတာကိုအားရပါးရစားေနတဲ႔သားနဲ႔သမီးကိုၾကည္႔ရင္း စိတ္ထဲမွာ လဲမေကာင္းျဖစ္ေနမိတယ္ အစားစားရင္းသူတို႔ေျပာခ်င္တာေလးေတြေျပာလာၾကတဲ႔ သူတို႔ရင္ထဲက စကားေလးေတြကိုက်မစိတ္ပါလက္ပါနဲ႔နားေထာင္ေပးခဲ႔မိပါတယ္ နားေထာင္ျပီးတဲ႔အခါမွာေတာ႔ က်မအတြက္ပီတိေတြရွိခဲ႔သလို ဝမ္းနည္းစရာေလးေတြလဲက်န္ခဲ႔ရပါတယ္။

အစားစားျပီးတဲ႔အခါမွာေတာ႔ကေလးေတြကစာၾကည္႔ခန္းအသီးသီးဝင္ကုန္ၾကတယ္ က်မကေတာ႔ ညေနစာအတြက္ျပင္ဆင္ျပီး လုပ္စရာရွိတာေတြဆက္လုပ္ရင္းက အေတြးစိတ္အစဥ္ကေတာ႔ ဟိုေရာက္   ဒီေရာက္ေပါ႔ က်မတစ္ေယာက္ထဲအိမ္ေအာက္ထပ္မွာက်န္ေနခဲ႔ျပီး အေတြးသံသရာေတြခ်ဲ႔ေနခဲ႔မိပါေတာ႔ တယ္ စေနေန႔မို႔ေၿခာက္ကပ္ေနတဲ႔လမ္းမၾကီးကိုၾကည္႔ၿပီး  ကေလးေတြေျပာတာကိုျပန္စဥ္းစားရင္းက အေတြးသံသရာထဲမွာေမ်ာေနခဲ႔မိပါတယ္။

တစ္ဝုန္းဝုန္းတိုက္ေနတဲ႔ေလသံေတြကိုနားေထာင္ရင္းက ကိုယ္႔ရဲ႔စိတ္ေတြေလထဲေမ်ာမပါသြားေအာင္
သတိေလးၿပန္ကပ္္ၿပီး ကေလးေတြအတြက္မနက္ၿဖန္ေရာက္ေအာင္ဒီေန႔ကိုၿဖတ္ေက်ာ္ရအံုးမွာပါ သူတို႔အတြက္က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ႔အေမတစ္ေယာက္ျဖစ္ရေအာင္လို႔ က်မက်ဳိးစားရအံုးမွာျဖစ္ပါတယ္။
9/3/2011

လိုခ်င္မိေသာ သုခ

က်မ စဥ္းစားေနမိတယ္

ဒုကၡရွိမွ သုခရွိႏိုင္မယ္တဲ႔...

အဲဒီစကားက က်မအတြက္ေတာ႔ မဟုတ္ေလာက္ဘူးလို႔ ထင္မိပါရဲ ႔

က်မၾကံဳခဲ႔ရတာေတြက

ဒုကၡျပီး ဒုကၡ ဆိုတာေတြက မ်ားသလိုဘဲ

က်မရဲ႕ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ စိတ္ကိုဘဲၾကည္႔

ရလာတဲ႔ေရာဂါ ခံစားရတဲ ႔ေဝဒနာေတြေၾကာင္႔

အခ်ိန္တိုင္းမွာ နာက်င္ေနတာေတြကဘဲ

လႊမ္းမိုးေနၾကတာ

စိတ္ေထာင္းျပီ းကိုယ္ေက်ခဲ႔ရတာေတြက မ်ားေနခဲ႔ျပီး

အသက္နဲ႔ခႏၶာ ကြဲကြာမွ ေပ်ာက္မဲ႔ ေရာဂါအတြက္

ေဆးေသာက္တိုင္း အၾကိမ္ၾကိမ္ ဆုေတာင္းေနမိတာက

တစ္ၾကိမ္ေလာက္ေတာ႔ သုခဆိုတာကို

ရယူခံစားၾကည္႔ခ်င္မိပါရဲ ႔။

Mar Mar Lwin

၁၈.၄.၂၀၁၃

မချိုနိူင်တဲ့အခါး

စိတ်တစ်ခု ကြည်လင်နေတဲ့အချိန် ပြောထွက်တဲ့စကား

ပျားသကာလို ခပ်ချိုချို

ဘဝတစ်ဆစ်ချိုး ရာခိုင်းနူံးနဲ့ ချိုးချလိုက်ရင်

တစ်ဆယ်ဆိုတဲ့ ဂဏန်းထက်ကိုမပို။

စိတ်တစ်ခု နောက်ကျိနေတဲ့အချိန် ပြောထွက်တဲ့စကား

တမာလိုဘဲ ခပ်ခါးခါး

ဘဝတစ်ကွေ့ ကြုံတွေ့သမျှ ရာခိုင်နူံးနဲ့ ထပ်ချိုးချရင်

ကိုးဆယ်ထက်တောင် သာခဲ့သလိုလို။

စိတ်ကောင်းဝင်စဉ် မျက်နှာမြင်ကြည့်

ချိုကြည်ဝင်းပ သာသည့်လနှယ်

စိတ်ညစ်ထေးစဉ် မျက်နှာမြင်ကြည့်

လငပုတ်ဖမ်းစား မျက်နှာအလား။

လူ့ဘဝသံသရာ ဖြတ်သန်းရာဝယ်

အချိုနဲ့အခါး ဘယ်ဟာများလဲ

ချိုလိုက်ခါးလိုက် ခါးလိုက်ချိုလိုက်

ညီမျှခြင်းတွေ အချိုးတွေ ရာခိုင်နူံးတွေချ ကြည့်လိုက်ရင်

အခါး၉၀ အချို၁၀

အချိုနဲပြီး အခါးကဘဲ ပိုခဲ့တယ်

ဒါကြောင့်မို့လဲ

တစ်ဝက်လောက်ကုန်သွားတဲ့ လူ့သက်တမ်းမှာ

ငါကြုံခဲ့တဲ့ ငါ့ဘဝ အရာအားလုံးက ခပ်ခါးခါးပါဘဲလား။

Mar Mar Lwin
29/6/2013

ျခည္တိုင္

ဒီေန႔မိုးေလေလးေအးေတာ႔
 ရာဂါေဟာင္းက ျပန္ထလာတယ္
က်မရဲ ႔ အိမ္ကိုျပန္ခ်င္တဲ ႔စိတ္ေတြက
ဘယ္လိုမွ တားထားလို႔ မရခဲ႔ေတာ႔ပါဘူး။

အေမနဲ႔အေဖ႔ကို လြမ္းသလို
ေမာင္ႏွစ္မေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလဲ လြမ္းမိတယ္။

ဒါေၾကာင္႔မို႔ က်မကို မ်ဳိးခ်စ္မဆိုျပီး ခနခန ေျပာတာေတြလဲ ခံရတတ္တယ္
အေဖ႔အမ်ဳိးနဲ႔ အေမ႔အမ်ဳိးေတြမွာ အေမ႔အမ်ဳိးေတြနဲ႔က
ပိုျပီးရင္းႏွီးၾကသလို အေမ႔အမ်ဳိးေတြ အေၾကာင္းကိုလဲ
မၾကာမၾကာ စိတ္ထဲမွာ ေရာက္ေနတတ္ပါတယ္။

အေမက ေမာင္ႏွစ္မေတြ အမ်ားၾကီးထဲကမွ အငယ္ဆံုး
သူတို႔ေမာင္ႏွစ္မေတြကို အဖြားေခၚတဲ႔ နံမည္ေလးေတြက
အရမ္းကို ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။

အသန္း အစိန္ အလွဳိင္ အလွ အျမ
အဆိုင္ အျမင္႔ အရီေလးတဲ႔
အၾကီးဆံုး ၾကီးၾကီးရယ္ ဥဳးဇင္းတစ္ပါးရယ္ကလြဲရင္
အဖြားက သူ႔သားသမီးေတြကိုေခၚတဲ႔ နံမည္ေလးေတြ
ခ်စ္ဖို႔ အရမ္းေကာင္းပါတယ္။

အဲဒီအမ်ဳိးတြေ ေမြးဖြာၾကးရာရြာ ၾကီးျပင္းျပီး ေခါင္းခ်သြားၾကတဲ႔ရြာ
က်မကိုယ္တိုင္လဲ အဲဒီရြာမွာေမြးျပီး အဲဒီရြာမွာၾကီးခဲ႔တဲ႔ရြာ
က်မတို႔ရဲ႔ရြာေလးက ေျမာင္းတကာရြာပါ။

က်မ သံေယာဇဥ္ အရမ္းရွိခဲ႔တဲ႔ရြာ
မိုးရြာလို႔ ရြာကိုလြမ္းတာ
မိုးေတြရြာလို႔ ရြာကို ေျပးခ်င္တာ
ဒါဆိုရင္ေတာ႔ ေျခတိုင္ခင္တဲ႔က်မ
က်မ မလြန္ပါဘူးလို႔။

Mar Mar Lwin

ဦးတည္ရာ

မိသားစု တစ္စုမွာ
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မွဳ လမ္းေၾကာင္းမွားသြားခဲ့ရင္
အဲဒီမိသားစုၾကီး တစ္ခုလံုး ျပိဳကြဲပ်က္သုဥ္းကာ
တိတ္ဆိတ္ ေျခာက္ကပ္သြားတတ္တယ္။

အိမ္တစ္အိမ္မွာ
ေခါင္အခရာက အုပ္ထိမ္းသူက မိဘေတြမို႔
မိဘေတြရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မွဳလမ္းေၾကာင္း မွားသြားခဲ႔ရင္ေတာ႔
သားသမီးေတြဟာ လမ္းမွားေတြအေပၚ ေလ်ွာက္တတ္သြားခဲ႔ၾကတယ္။

ဒါေၾကာင္႔မို႔

တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္ျပီး ပ်က္သုဥ္းတာနဲ႔
လမ္းမွားျပီး ပ်က္ဆီးသြားတာဟာ အတူတူဘဲမို႔
ႏွစ္ခုလံုးက မေကာင္းတဲ႔ အရပ္ရဲ ႔ ဦးတည္ရာကို သြားေနတယ္ ဆိုတာကေတာ႔ အတူတူပါဘဲ။

သက်တမ်း

ကျမ ၂၀၁၁ ခုနှစ်က အဖေတို့ရှိရာ မြန်မာပြည်ကို ပြန်ပါတယ်

အသက်၇၀ကျော် ကျမရဲ့ အဖေဟာ သူ့ရဲ့ခေါင်းမှာ မျက်မှန်ကို မပြီးတင်ထားကို မေ့ကာ

သူ့မျက်မှန်ပျောက်လို့ဆိုပြီး ခနခန ရှာတတ်ခဲ့ပါတယ်။

ကျမလေ အဖေ့ကိုကြည့်ပြီး စိတ်မကောင်း ဖြစ်ခဲ့ရတယ်

သူ့ကွယ်ရာမှာ ကျမအမြဲတမ်း မျက်ရည်ကျခဲ့မိတယ်

အဖေ့ကို သနားလို့ပေါ့ရှင်။

သမီးရေ အဖေ့မျက်မှန်လေး ရှာပေးပါအုံးလို့ ပြောလိုက်ရင်

အဖေ့ခေါင်းပေါ်မှာမပြီး တင်ထားတယ်လေလို့ ပြောလိုက်ရင်

အော်အေးအေး အဖေမေ့သွားတယ်ဆိုပြီး

ရီပြုံးပြုံးလေးနဲ့ အမြဲတမ်း ပြန်ပြောတတ်ပါတယ်။

အခု ကျမလေ အဖေ့လောက် အသက်မကြီးသေးဘဲ

မျက်မှန်နဲ့ အတူတခြားသော ကိစ္စတွေပါ မေ့တတ်လာခဲ့ပါတယ်

ဈေးဝယ်ရင် လိုတာတွေဝယ်ဖို့ မေ့တတ်လာသလို

မျက်မှန်ကို လည်ပင်းမှာချိတ်ပြီး

ခနခန ရှာတတ်နေခဲ့ပါတယ်။

ဒါကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့်

ကျမတို့ရဲ့ သက်တမ်းတွေက ပိုပြီးတိုလာပြီဆိုတာ

သက်သေတခုက ပြနေခဲ့ပါပြီ။

Mar Mar lwin

24/5/2013

က်မ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က အေဖတို႔ရွိရာ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ပါတယ္
အသက္၇၀ေက်ာ္ က်မရဲ႕ အေဖဟာ သူ႔ရဲ ႔ေခါင္းမွာ မ်က္မွန္ကို မျပီးတင္ထားကို ေမ့ကာ
သူ႔မ်က္မွန္ေပ်ာက္လို႔ဆိုျပီး ခနခန ရွာတတ္ခဲ႔ပါတယ္။

က်မေလ အေဖ႔ကိုၾကည္႔ျပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္
သူ႔ကြယ္ရာမွာ က်မအျမဲတမ္း မ်က္ရည္က်ခဲ႔မိတယ္
အေဖ႔ကို သနားလို႔ေပါ႔႐ွင္။

သမီးေရ အေဖ႔မ်က္မွန္ေလး ရွာေပးပါအံုးလို႔ ေျပာလိုက္ရင္
အေဖ႔ေခါင္းေပၚမွာမျပီး တင္ထားတယ္ေလလို႔ ေျပာလိုက္ရင္
ေအာ္ေအးေအး အေဖေမ႔သြားတယ္ဆိုျပီး
ရီျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ အျမဲတမ္း ျပန္ေျပာတတ္ပါတယ္။

အခု က်မေလ အေဖ႔ေလာက္ အသက္မၾကီးေသးဘဲ
မ်က္မွန္နဲ႔ အတူတျခားေသာ ကိစၥေတြပါ ေမ႔တတ္လာခဲ႔ပါတယ္
ေဈးဝယ္ရင္ လိုတာေတြဝယ္ဖို႔ ေမ႔တတ္လာသလို
မ်က္မွန္ကို လည္ပင္းမွာခ်ိတ္ျပီး
ခနခန ရွာတတ္ေနခဲ႔ပါတယ္။

ဒါကို ၾကည္႔ျခင္းအားျဖင္႔
က်မတို႔ရဲ႕ သက္တမ္းေတြက ပိုျပီးတိုလာျပီဆိုတာ
သက္ေသတခုက ျပေနခဲ႔ပါျပီ။

Mar Mar lwin
24/5/2013

အတ္တကမ္ဘာမှ ရုန်းထွက်နိူင်ကြပါစေ

တစ္ခါတေလမွာ က်မအပါအဝင္ လူေတြယာ ဘာလို႔မ်ား အတၱေတြ ၾကီးေနၾကတယ္ ဆိုတာကို က်မအရမ္းဘဲ သိခ်င္ေနခဲ႔တယ္။

ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ က်မကိုယ္တိုင္လဲ အဲဒီအတၱ ဆိုတာၾကီးကို အျမဲတမ္းလိုလို မဟုတ္ရင္ေတာင္ တစ္ခါတေလမွာ  ဖက္တြယ္ထားမိလို႔ပါဘဲ။

• ဒါ ငါ႔ဥစၥာ 
• ဒါ ငါ႔အိမ္
• ဒါ ငါ႔ကား
• ဒါ ငါ႔လင္
• ဒါ ငါ႔မယား
• ဒါ ငါ႔သား
• ဒါ ငါ႔သမီး
• ဒါ ငါ႔ပစၥည္း ဆိုျပီး အစရွိသည္ျဖင္႔ေပါ႔ေလ။

• ငါစြဲေတြ စြဲေနၾကျပီး  
• ေလာဘမီးေတာက္ ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနၾကတာဟာ သိပ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။

• ငါစြဲစြဲကာ ငါ..ငါ..ငါ ဆိုျပီး ျဖစ္ေနသမွ် ကာလပါတ္လံုးမွာ 
• စိတ္ခ်မ္းသာမွဳေတြ မရႏိုင္ဘူး ဆိုတာလဲ ကိုယ္ကိုတိုင္ သိေနပါလွ်က္နဲ႔ 
• ငါဆိုတာကို ဘာလို႔မ်ား မက္ေမာေနမိၾကတာလဲ
• အဲဒီ ငါဆိုတာၾကီး အာရံုထဲမွာ ရွိေနသေရြ႔ေတာ႔ လူေတြအားလံုးဟာ ပူေလာင္ေနၾကအံုးမွာ အမွန္ပါဘဲ။

• မိသားစုေတြအတြင္း စိတ္ဝမ္းကြဲမွဳေတြလဲ ရွိေနၾကရျပီး
• မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြ အခ်င္းခ်င္း အထင္လြဲမွဳေတြ ရွိေနၾကရအံုးမွာပါ။
• တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း ခိုက္ရန္ေဒါသေတြ ထြက္ေနၾကရျပီး
• ကမာၻသူ ကမာၻသား အခ်င္းခ်င္းလဲ စစ္ပြဲေတြအတြက္ ရမက္မီးေတြ ေမႊးေနၾကအံုးမွာ အမွန္ပါဘဲ။
• ဒါေၾကာင္႔မို႔ က်မအပါအဝင္ လူသားေတြအားလံုး အတၱဆိုတဲ႔ ကမာၻၾကီးထဲကေန ရုန္းထြက္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္။

Mar Mar lwin
12/6/2013.

တစ်ခါတလေမှာ ကျမအပါအဝင် လူတွေယာ ဘာလို့များ အတ္တတွေ ကြီးနေကြတယ် ဆိုတာကို ကျမအရမ်းဘဲ သိချင်နေခဲ့တယ်။

ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကျမကိုယ်တိုင်လဲ အဲဒီအတ္တ ဆိုတာကြီးကို အမြဲတမ်းလိုလို မဟုတ်ရင်တောင် တစ်ခါတလေမှာ  ဖက်တွယ်ထားမိလို့ပါဘဲ။

ဒါ ငါ့ဥစ္စာ 

ဒါ ငါ့အိမ်

ဒါ ငါ့ကား

ဒါ ငါ့လင်

ဒါ ငါ့မယား

ဒါ ငါ့သား

ဒါ ငါ့သမီး

ဒါ ငါ့ပစ္စည်း ဆိုပြီး အစရှိသည်ဖြင့်ပေါ့လေ။

ငါစွဲတွေ စွဲနေကြပြီး  

လောဘမီးတောက် ဟုန်းဟုန်းတောက်နေကြတာဟာ သိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းပါတယ်။

ငါစွဲစွဲကာ ငါ..ငါ..ငါ ဆိုပြီး ဖြစ်နေသမျှ ကာလပါတ်လုံးမှာ 

စိတ်ချမ်းသာမှုတွေ မရနိုင်ဘူး ဆိုတာလဲ ကိုယ်ကိုတိုင် သိနေပါလျှက်နဲ့ 

ငါဆိုတာကို ဘာလို့များ မက်မောနေမိကြတာလဲ

အဲဒီ ငါဆိုတာကြီး အာရုံထဲမှာ ရှိနေသရွေ့တော့ လူတွေအားလုံးဟာ ပူလောင်နေကြအုံးမှာ အမှန်ပါဘဲ။

မိသားစုတွေအတွင်း စိတ်ဝမ်းကွဲမှုတွေလဲ ရှိနေကြရပြီး

မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းတွေ အချင်းချင်း အထင်လွဲမှုတွေ ရှိနေကြရအုံးမှာပါ။

တိုင်းရင်းသား လူမျိုးအချင်းချင်း ခိုက်ရန်ဒေါသတွေ ထွက်နေကြရပြီး

ကမ္ဘာသူ ကမ္ဘာသား အချင်းချင်းလဲ စစ်ပွဲတွေအတွက် ရမက်မီးတွေ မွှေးနေကြအုံးမှာ အမှန်ပါဘဲ။

ဒါကြောင့်မို့ ကျမအပါအဝင် လူသားတွေအားလုံး အတ္တဆိုတဲ့ ကမ္ဘာကြီးထဲကနေ ရုန်းထွက်နိုင်ကြပါစေလို့ ဆုမွန်ကောင်း တောင်းပေးလိုက်ပါတယ်ရှင်။

Mar Mar lwin

12/6/2013.

မိခင္ေမတၱာ

က်မ မိခင္ဘဝေရာက္ေသာအခါ

အေမဆိုတာ အရာရာကို သားသမီးအတြက္ ေပးဆပ္ခ်င္ၾကသလို ေကာင္းမြန္တာေတြနဲ႔ဘဲ ႀကံဳေစခ်င္တဲ႔ ဆႏၵေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ

ပိုျပီးနားလည္လာခဲ႔ပါတယ္

သားနဲ႔သမီးကို ဘာသာတရားကိုင္းရွဳိင္းျပီး အနေႏၱာအႏၱငါးပါးကို အျမဲတမ္းရိုေသေလးစားတတ္တဲ႔ ကေလးေတြ ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ႔မိတယ္

အဲဒီအခ်က္မွာ သူတို႔ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္က က်မအတြက္ စိတ္ခ်မ္းသာေစခဲ႔တယ္။

က်န္းမာျခင္း သုခဆိုတာကိုလဲ သူတို႔ကို အျမဲတမ္း ရယူေစခ်င္ခဲ႔မိတယ္

ဒီအခ်က္ကိုေတာ႔ ခႏၶာရလာရင္ ေဝဒနာဆိုတာရွိလာတာမို႔ က်မေလာဘ သိပ္မၾကီးရဲခဲ႔ပါဘူး

ေအာင္ျမင္ျပီး ထြန္းေတာက္တဲ႔ ဘဝေလးေတြကို သူတို႔အတြက္ ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ႔မိျပန္တယ္

ဒီအခ်က္ေလးကိုလဲ သူတို႔ေလးေတြ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ႔ၾကပါတယ္

ရလာတဲ႔သူတို႔ ရဲ႕ခႏၶာကို သူတို႔ေတြေကာင္းစြာ ထိမ္းသိမ္းေစာင္႔ေရွာက္ႏိုင္ဖို႔ အျမဲတမ္း ဆုေတာင္းေပးေနမိတယ္

ဒီအခ်က္အတြက္ကိုလဲ က်မတို႔မိဘေတြက အျမဲမျပတ္သတိရွိေစခဲ႔တဲ႔အတြက္ သူတို႔ေကာင္းစြာ ထိမ္းသိမ္းႏိုင္ခဲ႔ၾကပါတယ္

ဒါေတြအျပင္

ဘယ္ေသာအခါမွ သူတို႔ရဲ႕ ဘဝကိုေပါ႔ေပါ႔တန္တန္ မျဖတ္သန္းေစခ်င္ခဲ႔မိဘူး

သူတို႔ရဲ႕ဘဝေလးေတြကို ေလးေလးနက္နက္ ထားေစခ်င္ခဲ႔မိတယ္

သူတို႔ရဲ႕ ဘဝေလးေတြကို အျမဲတမ္း ေျဖာင္႔ျဖဴးေနေစခ်င္ခဲ႔မိတယ္

အခက္အခဲဆိုတာ ၾကံဳလာရင္လဲ ၾကန္႔ခိုင္တဲ႔စိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ဖို႔ အျမဲဆုေတာင္းေပးေနမိတယ္

ေပ်ာ႔ညံ႔တဲ႔ စိတ္ဓါတ္ပိုင္ရွင္ေတြ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး

သန္မာထက္ျမက္တဲ႔ စိတ္ဓါတ္ပိုင္ရွင္ေလးေတြ ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ႔တယ္

သူတို႔ဘဝေတြအတြက္ အရွဳံးဆိုတာေတြနဲ႔ မေတြ႔ေစခ်င္ဘူး

အရာရာကို ေအာင္ျမင္မွဳေတြနဲ႔ဘဲ ၾကံဳေစခ်င္ခဲ႔တယ္။

*အရာရာဟာ ျပီးျပည္႔စံုတယ္ဆိုတာ မရွိႏိုင္ေပမဲ႔ အေမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေလာဘနဲ႔ ဒီစာကိုေရးလိုက္မိတာပါ*

Mar Mar lwin

10:54AM
6/28/13

သူပိုင်တဲ့ အတ္တ

ကိုယ်ပိုင်ဆိုင်တာ မှန်သမျှ

တစ်နေ့ကျရင် စွန့်လွှတ်ကြရမှာ

ဒါကို သဘောမပေါက်တဲ့ သင်

အရာရာကို အနိုင်နဲ့ ပိုင်းမယ်ဆိုပြီး

စာနာစိတ် ကင်းမဲ့နေတဲ့ သင်

တစ်ချိန်လုံး အဆိပ်မဲ့တဲ့ ရေမြွေလိုနေလာတဲ့ 

ဘဝတစ်ခုကို ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ သူရဲ့အပေါ်ကို

နားလည် စိတ်လေးပေးပြီး

စိတ်တွေ ရှော့ချသင့်နေပြီ

ပညာတတ်ပြီး ဝါလဲကြီးတယ်

ဒါပေမဲ့လဲ

ဂုဏ်ရှိန်တောက်ပြီး မာနတက်နေတယ်

ကြီးနိုင်ငယ်ညှင်း အရာရာကိုညှင်းဆဲလိုစိတ်

ပိုင်ဆိုင်စိတ်ကြောင့် သင့်မှာ မှားယွင်းနေတတ်ခဲ့တယ်

ငါ ငါ ငါစွဲ သင်စွဲနေသရွေ့

သင်သည် အတ္တကြီးသူ ဆင်ကြံကြံသူ

သင်ပိုင်ဆိုင်ရာ သင့်မာန

တလွဲဖြစ်နေတာ ဘာမှမသိရှာတဲ့ သင့်ဘဝ

မာနနဲ့ အတ္တတွေကိုဘဲ ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ သင်

အယူလွဲတဲ့ စိတ်ကို

ရင်မှာပိုက်ပြီး ထားရစ်နေတဲ့ သင်

သင့်အတွက် ကျွန်ုပ်ဆုတောင်းပေးနေတယ်

သင်ဘယ်တော့မှ မကျဆုံးပါစေနဲ့

သင်ဘယ်တော့မှ လဲကျမသွားပါစေနဲ့

သင့် စိတ်ပျော်ဖို့

သင်လေ အမြဲတမ်း ကျွန်ုပ်အပေါ်ကို

နိုင်စားကာ သွားနိုင်ပါစေ။

 Mar Mar lwin (Tuu Mar)    

28/6/2013

ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္တာ မွန္သမွ်

တစ္ေန႔က်ရင္ စြန္႔လႊတ္ၾကရမွာ

ဒါကို သေဘာမေပါက္တဲ႔ သင္

အရာရာကို အႏိုင္နဲ႔ ပိုင္းမယ္ဆိုျပီး

စာနာစိတ္ ကင္းမဲ႔ေနတဲ႔ သင္

တစ္ခ်ိန္လံုး အဆိပ္မဲ႔တဲ႔ ေရေျမြလိုေနလာတဲ႔ 

ဘဝတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ သူရဲ႕အေပၚကို

နားလည္ စိတ္ေလးေပးျပီး

စိတ္ေတြ ေရွာ႔ခ်သင္႔ေနျပီ

ပညာတတ္ျပီး ဝါလဲၾကီးတယ္

ဒါေပမဲ႔လဲ

ဂုဏ္ရွိန္ေတာက္ျပီး မာနတက္ေနတယ္

ၾကီးႏိုင္ငယ္ညွင္း အရာရာကိုညွင္းဆဲလိုစိတ္

ပိုင္ဆိုင္စိတ္ေၾကာင္႔ သင္႔မွာ မွားယြင္းေနတတ္ခဲ႔တယ္

ငါ ငါ ငါစြဲ သင္စြဲေနသေရြ႕

သင္သည္ အတၱၾကီးသူ ဆင္ၾကံၾကံသူ

သင္ပိုင္ဆိုင္ရာ သင္႔မာန

တလြဲျဖစ္ေနတာ ဘာမွမသိရွာတဲ႔ သင္႔ဘဝ

မာနနဲ႔ အတၱေတြကိုဘဲ ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ သင္

အယူလြဲတဲ႔ စိတ္ကို

ရင္မွာပိုက္ျပီး ထားရစ္ေနတဲ႔ သင္

သင္႔အတြက္ ကြ်ႏ္ုပ္ဆုေတာင္းေပးေနတယ္

သင္ဘယ္ေတာ႔မွ မက်ဆံုးပါေစနဲ႔

သင္ဘယ္ေတာ႔မွ လဲက်မသြားပါေစနဲ႔

သင္႔ စိတ္ေပ်ာ္ဖို႔

သင္ေလ အျမဲတမ္း ကြ်ႏု္ပ္အေပၚကို

ႏိုင္စားကာ သြားႏိုင္ပါေစ။

 Mar Mar lwin (Tuu Mar)    

28/6/2013

နာဂေတာင္တန္းခရီးစဥ္ ေလရွီးျမိဳ႔ အပိုင္း(၇)

နာဂရိုးရာပြဲေတာ္

က်မနဲ႔ ၾကက္ဥမ်ား
နာဂလူမ်ဳိးေတြဟာ သူတို႔ဆီကိုလာၾကတဲ႔ မည္သူ႔ကိုမဆို သူတို႔နဲ႔ အေၾကာင္းတရား တိုက္ဆိုင္ျပီး သေဘာက်မွသာ ၾကက္ဥလက္ေဆာင္ကို ေပးေလ႔ရွိၾကပါတယ္။

သူတို႔နဲ႔ အေၾကာင္းမတိုက္ဆိုင္လို႔ သေဘာမက်ဘူးဆိုရင္ေတာ႔ သူတို႔မွာ ပါလာတဲ႔ ၾကက္ဥကို မေပးဘဲျပန္ယူသြားေလ႔ ရွိၾကပါတယ္။

က်မကေတာ႔ သူတို႔နဲ႔သဟဇာတ တည္႔တယ္လို႔ဘဲ ေျပာလို႔ရမလား မသိပါဘူး က်မအိမ္မွာ ရွိတဲ႔မီးဖိုၾကီး ေဘးက ဆန္အိုးထဲမွာ ၾကက္ဥက ဘယ္တံုးကမွ မျပတ္ခဲ႔ပါဘူး။

ၾကက္ဥ

ၾကက္ဥမ်ားႏွင္႔ ရာဇဝင္တြင္ခဲ႔တဲ႔ က်မ
သူတို႔လက္ေဆာင္ေပးတဲ႔ ၾကက္ဥေတြကို စားလို႔မကုန္တဲ႔က်မက ဆန္ထဲ႔တဲ႔ အိုးၾကီးထဲမွာ ၾကက္ဥေတြကို စီတန္းျပီး ဆန္ေတြထဲမွာ ေထာင္ေထာင္ျပီး ထဲ႔ထားတတ္ပါတယ္။

ၾကက္ဥထဲ႔တဲ႔ ဆန္အိုးၾကီးက ႏွစ္ဆယ္႔ေလးနာရီ မီးထဲ႔ျပီး အပူေပးထားတဲ႔ မီးဖိုၾကီးေဘးမွာမို႔ ၾကက္မတစ္ဝတ္စာ အပူခ်ိန္ေလာက္ရ ရေနတယ္ ဆိုတာကို က်မမသိခဲ႔တာ အမွန္ပါ။

တစ္ရက္မွာေတာ႔  ၾကက္ဥေၾကာ္ဖို႔ ၾကက္ဥသံုးလံုးကို ဆန္အိုးထဲကေန ယူလိုက္ပါတယ္ ဆီပူပူ ဒယ္အိုးထဲကို ၾကက္ဥေဖာက္ျပီး ထဲ႔လိုက္တဲ႔ အခါမွာေတာ႔ ၾကက္ဥမဟုတ္ေတာ႔ဘဲ ၾကက္အေကာင္ေလး ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔လိုက္ရပါတာ႔တယ္။

 ၾကက္ဥေဖာက္ျပီး ထဲ႔လိုက္စဥ္ ဆီပူပူထဲကို ဗြက္ကနဲအက် မဲကနဲ အျမင္မွာ မ်က္ေစ႔ ထဲ ျပာေဝသြားျပီး က်မေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ ဒယ္အိုးကိုယူျပီး အျပင္ဖက္ကို လႊင္႔ပလိုက္မိပါေတာ႔တယ္။

ရင္တံုတာ ပေ်ာက္ေလာက္လို ႔သြားၾကည္႔တဲ႔ အခါမွာေတာ႔ ၾကက္အေကာင္ေပါက္ေလး ျဖစ္ေနတာေတြ႔လိုက္ရလို႔ စိတ္မေကာင္းျခင္း မ်ားစြာနဲ႔ အဲဒီေန႔ တစ္ေန႔လံုး ကတုန္ကရင္နဲ႔ က်မေနခဲ႔ရျပန္ပါေတာ႔တယ္။

အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႔ လက္က်န္ၾကက္ဥေတြကို က်မဆန္အိုးထဲ ျပန္ထဲ႔ထားလိုက္ပါေတာ႔တယ္ ေနာက္ရက္အနည္းငယ္ အတြင္းမွာေတာ႔ ဆန္အိုးထဲကေန ၾကက္ကေလးေတြ ပိက်ိပိက်ိနဲ႔ တစ္ေကာင္ျပီး တစ္ေကာင္ထြက္ လာပါေတာ႔တယ္။

ၾကက္ေပါက္ေလးမ်ား

က်မတစ္ေယာက္ထဲ တစ္ထူးတစ္ဆန္းနဲ႔ ၾကက္ကေလးေတြကိုၾကည္႔ျပီး စကၠဴပံုးထဲ ေကာက္ေကာက္ျပီးထဲ႔ေပးထားလို္က္ပါတယ္။

 ေနာက္ေတာ႔သူတို႔ေတြ တစ္ျဖည္းျဖည္း ၾကီးလာျပီး ျဖစ္တဲ႔အတြက္ က်မနဲ႔ ခင္တဲ႔သူေတြကို ၾကက္ကေလးေတြ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ျပန္ေပးႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္။

အေမမပါဘဲ မီးဖိုနဲ႔ ဆန္အိုးရဲ ႔အပူရွိန္နဲ႔ ၾကက္ေလးတြေ ေပါက္လာတာဟာ အဲဒီအခ်ိန္အခါက သိပ္အံ႔ၾသစရာေကာင္းလြန္းတဲ႔ က်မနဲ႔ ၾကက္ဥေလးေတြရဲ ႔ ရာဇဝင္ေလးပါဘဲေနာ္။

က်မနဲ႔ အသားစံု
က်မငယ္ငယ္ေလးထဲက ေအာက္ျမန္မာျပည္မွာ ရတတ္တဲ႔ အစာေတြထဲက စားလို႔ရတဲ႔ အသားကို စံုေနေအာင္ စားတတ္ပါတယ္။

အေမခ်က္ေကြ်းသမွ် လယ္ၾကြက္သားကစလို႔ ခါခ်ဥ္ဥကအဆံုး စားတတ္ပါတယ္ ဒါေပမဲ႔ ေလရီွးျမိဳ႕ကိုေရာက္သြားတဲ႔ အခါမွာေတာ႔ က်မမစားရဲတဲ႔ အသားေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ ေတြ႔ရပါေတာ႔တယ္။

ပထမဆံုးစျပီး ရင္ဆိုင္ရတာကေတာ႔  ေလရွီးျမိဳ႔ မေရာက္ခင္ ရြာတစ္ရြာမွာ စားခဲ႔တဲ႔ ဆင္သားပါ ဆင္သားကို တစ္ခါမွ မစားဘူးလို႔ မစားဘဲ အငတ္ခံျပီ း မစားဘဲေနရင္လဲ က်မတို႔ ခရီးမဆက္ႏိူင္မွာ စိုးရိမ္လို႔ ၾကိတ္မွိတ္ျပီး ျမိဳခ်ကာ စားခဲ႔ရပါတယ္။

ဆင္ဆိုရင္ နံမည္ၾကားတာနဲ႔ေတာင္ ဖင္တံုေနေအာင္ ေၾကာက္တတ္တဲ႔က်မက အဲဒီတံုးက ဆင္သားကိုစျပီပီး စားခဲ႔မိတာပါဘဲ။

ေနာက္ထပ္ေတြ႔ရတဲ႔ အသားတစ္မ်ဳိးကေတာ႔ ဒုတိယအၾကိမ္ နားခဲ႔တဲ႔ရြာမွာ စားခဲ႔တဲ႔ အစြယ္တစ္ေငါေငါ   နဲ႔ ေတာဝက္သားပါ။

ရိုးရိုးဝက္သားလို အဆီမပါဘဲ အေခါက္နဲ႔အသား ကပ္ေနေပမဲ႔ အရုပ္ဆိုးလြန္းတဲ႔ ေတာဝက္ကို မ်က္ေစ႔ထဲမွာျမင္မိျပီး သူ႔တို႔အသားကိုစားလို႔ ေတာထဲမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မ်ား တိုးမိရင္ ငါ႔ကိုသူတို႔ရဲ ႔ အစြယ္ေတြမ်ားပက္လိုက္မလားလို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ေတြးျပီးမွ  ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ မညက္တစ္ညက္ဝါးျပီး ျမိဳခ်ခဲ႔ရတာပါ။

ေလရွီးျမိဳ႔ေပၚ ေရာက္တဲ႔အခါမွာေတာ႔ က်မကိုယ္တိုင္ ဟင္းေတြကိုခ်က္ႏိူင္ခဲ႔ျပီမို႔ ေတာ္ရံုတန္ရံု အသား ေတြကို က်မမစားျဖစ္ေတာ႔ပါဘူး။

ဒါေတာင္မွ မစားရဲစားရဲနဲဲ႔ စားခဲ႔တဲ႔ ဂ်ီသား ဆိုင္သား ဆတ္သား ႏြားေနာက္သားတို႔ကို က်မစားျဖစ္ေအာင္စားခဲ႔မိပါေသးတယ္။

ဂ်ီသားနဲ႔ဆိုင္သားက စားျပီးရင္ ရင္ေတြပူတယ္ဆိုလို႔ ရံဖန္ရံခါဘဲ စားျဖစ္ခဲ႔ျပီး ႏြားေနာက္သားနဲ႔ ဆတ္သားကေတာ႔ ပင္တိုင္လိုလို စားခဲ႔ရပါတယ္ အဲဒါေတြမွ မစားရင္လဲ က်မမွာ ဘာမွစားစရာ မရွိေတာ႔လို႔ပါ။

ၾကံဳရဆံုရတဲ႔ ဝက္ဝံသားနဲ႔  ေမ်ာက္ခ်ီးခါးဟင္း
တစ္ရက္မွာ တစ္ျမိဳ႔ထဲ အတူေနတဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က က်မတို႔ဆီကို ဝက္ဝံသား လာပို႔ခိုင္းပါတယ္ ရဲေဘာ္ေလးက သူ႔ရဲ ႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အသားပို႔ခိုင္းလို ႔လာပို႔တာပါလို႔ ေျပာတဲ႔အတြက္ က်မအိမ္အျပင္ကို ထြက္ၾကည္႔လိုက္ပါတယ္။

ရဲေဘာ္ေလး ကိုင္ထားတဲ႔ ပန္းကန္ျပားေလးထဲမွာ အသားတံုး ခပ္ၾကီးၾကီး တစ္တံုး တင္ထားတာေတြ႔လိုက္ရပါတယ္  ေသြးသံရဲရဲနဲ႔ အသားတံုးကို က်မလွမ္းမယူခင္ ရဲေဘာ္ေလးကို ဘာသားလဲလို႔ ေမးမိပါတယ္။

အသားနံမည္ ဘာအသားပါလို႔႔ သူေျပာလို႔ မဆံုးခင္မွာ က်မအိမ္အေပါက္မွာ မူးေမ႔ျပီး လဲခဲ႔ရပါေတာ႔တယ္ သတိရလာတဲ႔အထိ က်မေၾကာက္လိုက္တာမွ မွေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ႔။

အဲဒီေလာက္ အထိတ္တလန္႔ ျဖစ္ခဲ႔ရတဲ႔ အသားက ဘာအသားမ်ားလဲ ေရာမသိခ်င္ၾကဘူးလားရွင္ ရဲေဘာ္ေလး ေျပာလိုက္တာက  ေရႊဝါေရာင္ သည္းေျခပိုင္ရွင္ ဝက္ဝံသားပါတဲ႔ရွင္။

ဝက္ဝံဆိုရင္ အေသအလဲ ေၾကာက္တဲ႔က်မ ေတာင္တက္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္မွာ သစ္ပင္ေတြကို ေဒါသတစ္ၾကီး ကုတ္ျခစ္ထားတဲ႔ လက္သည္းရာတြေ ေတြ႔ထဲကေ ေၾကာက္ခ်ီးခနခန ပါခဲ႔ရျပီး အရမ္းလဲ ေၾကာက္ခဲ႔ရပါတယ္။

အခုေတာ႔ နာမည္ၾကားတာနဲ႔တင္ သတိလစ္ခဲ႔ရျပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မ်ား ေတြ႔လို႔ကေတာ႔ ရွဴးရွဴးေတြ တစ္ဗ်မ္းဗ်မ္းနဲ႔ ထြက္က်ျပီး ဘယ္ေနရာကေန အသက္ထြက္သြားမလဲေတာင္ မေတြးရဲေတာ႔ပါဘူး။

ဝက္ဝံေတြက ခြန္အားၾကီးျပီး လူနဲ႔ေတြ႔ရင္ အေသအလဲ ကုတ္ျခစ္ျပီး သတ္ျဖတ္တတ္တာကို သိထားတဲ႔က်မ သတိလစ္သြားတာလဲ မဆန္းေလာက္ဘူး ထင္ပါရဲ႔ေနာ္။

သူတို႔ေျပာတဲ႔ ေရႊဝါေရာင္ သည္းေျခ ပိုင္ရွင္ဆိုတာေလးေရာ သိခ်င္ေနၾကမလားဘဲေနာ္ သူတို႔ဆီမွာ ဝက္ဝံရဲ ႔ သည္းေျခကို အိႏၵိယႏိုင္ငံက ေဈးေကာင္းေပးျပီး ဝယ္တဲ႔ပစၥည္း တစ္မ်ဳိးပါ။

ဝက္ဝံသည္းေျခက အေရာင္ႏွစ္မ်ဳိး ရွိၾကျပီး ရိုးရိုးသည္းေျခက ေဈးေကာင္းမရဘဲ ေရႊဝါေရာင္ သည္းေျခဆိုရင္ေတာ႔ သိန္းဂဏန္းနဲ႔ခ်ီျပီး ရၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဘာအတြက္ ေဈးေကာင္းေပးျပီ းဝယ္တယ္ဆိုတာေတာ႔ သူတို႔လဲ သိပံုမရၾကပါဘူး အသက္နဲ႔ရင္းျပီး တိုက္ခတ္ဖမ္းဆီးလာတဲ႔ ဝက္ဝံရဲ ႔သည္းေျခကိုေတာ႔ သူတို႔အိႏၵိယဘက္မွာ ေရာင္းၾကျပီး အသားကိုေတာ႔ နီးစပ္ရာမ ောေဝဌျပီး စားၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ေနာက္တစ္မ်ဳိးက က်မလံုးဝ မစားရဲတဲ႔ ေမ်ာက္ခ်ီးခါးဟင္းပါဘဲ အဲဒီအခ်ိန္ေတြတံုးက လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးက အရမ္းခက္ခဲတဲ႔ အခ်ိန္မို႔ တစ္ခါတစ္ေလ က်မတို႔ေတြဆီမွာ စားစရာ ရိကၡာေတြ  ျပတ္လတ္တတ္ပါတယ္။

အဲဒီလိုပါဘဲ လားႏြားနဲ႔ သယ္ရတဲ႔ ပစၥည္းမွန္သမွ်ဟာ လမ္းမွာမိုးၾကီးၾကီး ရက္ရွည္မိလာတာတို႔ လမ္းမွာတံတားက်ဳိးတာတို႔  ေခ်ာင္းေရလွ်ံတဲ႔ အခါတို႔ဆိုရင္ သတ္မွတ္ရက္မွာ ေရာက္မလာၾကဘဲ ရက္ေတြလြန္မွေရာက္လာတဲ႔ အခါေတြဆိုရင္ ျမိဳ႔ေပၚမွာ ရွိၾကတဲ႔ ေဒသခံေတြရယ္ တပ္ထဲက ဝန္ထမ္းေတြရယ္ က်မတို႔ေတြရယ္ဟာ ရိကၡာျပတ္လတ္တာနဲ႔ ၾကံဳရတတ္ပါတယ္။

ပစၥည္းသည္ၾကတဲ ႔ႏြားေတြဟာ လည္ပင္းမ ျာျခဴေလးေတြ ဆြဲထားၾကရပါတယ္

လား = ျမင္းပုေလးမ်ားကို ေခၚပါသည္

သဘာဝ ေဘးအႏၱရာယ္ေတြေၾကာင္႔ ရက္ေတြလြန္လာျပီးမွ ေရာက္လာတဲ ႔စားစရာေတြဟာလဲ က်မတို႔ဆီ  ေရာက္တဲ႔အခါမွာ ပ်က္ဆီးတဲ႔ ပစၥည္းကပ်က္စီးေနၾကျပီး ဆန္ဆိုရင္လဲ ဆန္ခ်ဥ္ေတြ ျဖစ္ကုန္ပါျပီ။

အဲဒီခ်ဥ္ ေနတဲ႔ဆန္ေတြကိုမွ မစားရင္ စားစရာက မရွိေတာ႔တာမို႔ ရတဲ႔ဆန္ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေတြကိုဘဲ ခ်က္စားခဲ႔ရတဲ႔ ရက္ေတြက အၾကိမ္ၾကိမ္ပါဘဲ။

အခုနေျပာတဲ႔ ႔ေမ်ာက္ခ်ီးခါး ဟင္းေလးကလဲ တပ္ထဲက တပ္သားေလးက သူတို႔စားရတဲ႔ အသားဟင္းေလးမို႔ တစ္ေလးတစ္စားနဲ႔ လာေပးတဲ႔ ဟင္းေလးပါဘဲ။

အဲဒီအခ်ိန္ေတြတံုးက တပ္ထဲမွာ တာဝန္က်ေနတဲ႔ တပ္သားေလးေတြဟာ အရမ္းသနားစရာ ေကာင္းပါတယ္ ရိကၡာ အခ်ိန္မွီ မေရာက္တဲ႔ လေတြမွာ သူတို႔ေတြ  ေတာလည္ထြက္ၾကျပီး ရရအသားကို ခ်က္စားၾကပါတယ္ အဲဒီေန႔ကလဲ သူတို႔တြေ ေမ်ာက္သားရလာလို႔ ခ်က္ျပီးလာပို႔ၾကတာပါ။

အရင္တစ္ခါတံုးက သားစိမ္းလာပို႔တာ အဆင္မေျပတဲ႔အတြက္ ဒီတစ္ခါေတာ႔ ခ်က္ျပီးသား လာပို႔ရွာတာပါ ဒါေပမဲ႔ အဲဒီေမ်ာက္သားကိုလဲ က်မမစားရဲခဲ႔ျပန္ပါဘူး။

အေမတို႔ ေျပာေျပာေနတဲ႔  ေမ်ာက္သားစားရင္ ေမ်ာက္မ်က္ႏွာကိုၾကည္႔ ဆိုတဲ႔စကားေလးက ရွိေနတာေၾကာင္႔ သူတို႔ဆီက ေမ်ာက္ခ်ီးခါး ဟင္းခ်က္နည္းေလးေမးျပီး ျမည္းေတာင္မွ မၾကည္႔ဘဲ သူတို႔ကိုေကာင္းေအာင္ၾကည္႔ေျပာျပီး ျပန္ေပးလိုက္ရပါတယ္။

 ေမ်ာက္ခ်ီးခါးဟင္းခ်က္ နည္းေလးကေတာ႔ အူမ အူသိမ္ထဲက အစာေဟာင္းေတြကို သေဘာေလာက္ဘဲ ဖယ္ျပစ္ျပီး အသားေတြအ ရိုးေတြနဲ႔ ေရာကာခုတ္ထစ္ျပီး ငရုတ္သီးစပ္စပ္ေလးနဲ႔ ခ်က္ထားလို႔ ေမ်ာက္သားက ခါးသက္သက္ေလးနဲ႔ စားေကာင္းတယ္လို႔ သူတို႔ဆိုၾကပါတယ္။

ဒီတစ္ခါေတာ႔ မူးေမ႔ျပီး လဲမသြားေပမဲ႔ ေမ်ာက္မ်က္ႏွာေလးျမင္ျပီး က်မသနားသြားမိေပမဲ႔ လာပို႔ရွာတဲ႔ကေလး ေတြဘက္က ျပန္ေတြးၾကည္႔ျပန္ေတာ႔လဲ စားစရာ မရွိလို႔ ငါ႔ဝမ္းပူဆာ မေနသာလို႔ ဝမ္းစာလုပ္လိုက္ရတဲ႔ သေဘာလို႔ဘဲ က်မေတြးခဲ႔မိပါတယ္။

ဓါတ္ပံုမ်ားကို ျပန္လည္ ကူးယူေဖာ္ျပခြင္႔ ျပဳထားေသာ google မွ ရွာေဖြကာ အနီးစပ္ဆံုး ပံုမ်ားကို ရွာေဖြတင္ျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

မာမာလြင္
၂၇၊၀၆၊၂၀၁၃

အသက်မဲ့တဲ့ ခန္ဓာ

အသက်

တစ်ရက်ပြီး တစ်ရက်ကြီးလာခဲ့ပြီ

ကျန်းမာရေးက

မနေ့ကထက်ဒီနေ့ ပိုပြီးမကောင်းတော့ဘူး

မတည်ငြိမ်နိူင်တဲ့ ဝေဒနာက

တစ်နာရီပြီးတစ်နာရီ မတူတော့ဘူး

ရလာတဲ့ခန္ဓာက

နာသထက်နာကာ ပျက်သထက်ပျက်ပျက်လာခဲ့ပြီ

ပျက်နေတာကိုမပြင်တော့ဘူးလား

ပြင်တော့ပြင်တယ် မရတော့ဘူး

ခန္ဓာတွင်းက ဝေဒနာက

ကြီးနေတဲ့ရောဂါနောက် ဆေးက သိပ်မလိုက်နိုင်တော့ဘူး

နှစ်ဆယ့်လေးနာရီပါတ်လုံး

မနက်တစ်မျိုး နေ့လည်တစ်ဖုံ ညတစ်စုံနဲ့

ကိုယ်ခန္ဓာ တစ်ခုအတွက်

သောက်လိုက်ရတဲ့ဆေး ဆေးပြီးရင်းဆေးနဲ့

ငါများသေရင်

ငါခန္ဓာကိုယ် ကျိုလို့ရရင် ကျိုကြည့်ကြစမ်းပါ

ဆေးမျိုးစုံများ

ထွက်လာမလားလို့ပေါ့

မနှစ်သက်ဘဲ

မြိုမြိုချရတဲ့ဆေး ခါးခါးနံနံ နှာဝအတင်းပိတ်

ကိုက်ခဲ မူးဝေနာနေတာတွေ အကုန်ပျောက်အောင်

အသက်အောင့်အောင့်ပြီး မြိုမနေချင်တော့ဘူး

ညင်သာတိုးတိတ်

စိုးထိတ် ကင်းကွာစွာနဲ့ ထွက်ခွာသွားချင်လှပါပြီ။

Mar mar lwin

2:23PM

10/03/2013

အသက္က
တစ္ရက္ျပီး တစ္ရက္ၾကီးလာခဲ႔ျပီ

က်န္းမာေရးက
မေန႔ကထက္ဒီေန႔ ပိုျပီးမေကာင္းေတာ႔ဘူး

မတည္ျငိမ္ႏိူင္တဲ႔ ေဝဒနာက
တစ္နာရီျပီးတစ္နာရီ မတူေတာ႔ဘူး

ရလာတဲ႔ခႏၶာက
နာသထက္နာကာ ပ်က္သထက္ပ်က္ပ်က္လာခဲ႔ျပီ

ပ်က္ေနတာကိုမျပင္ေတာ႔ဘူးလား
ျပင္ေတာ႔ျပင္တယ္ မရေတာ႔ဘူး

ခႏၶာတြင္းက ေဝဒနာက
ၾကီးေနတဲ႔ေရာဂါေနာက္ ေဆးက သိပ္မလိုက္ႏိုင္ေတာ႔ဘူး

ႏွစ္ဆယ္႔ေလးနာရီပါတ္လံုး
မနက္တစ္မ်ဳိး ေန႔လည္တစ္ဖံု ညတစ္စံုနဲ႔

ကိုယ္ခႏၶာ တစ္ခုအတြက္
ေသာက္လိုက္ရတဲ႔ေဆး ေဆးျပီးရင္းေဆးနဲ႔

ငါမ်ားေသရင္
ငါခႏၶာကိုယ္ က်ဳိလို႔ရရင္ က်ဳိၾကည္႔ၾကစမ္းပါ

ေဆးမ်ဳိးစံုမ်ား
ထြက္လာမလားလို႔ေပါ႔

မႏွစ္သက္ဘဲ
ျမိဳျမိဳခ်ရတဲ႔ေဆး ခါးခါးနံနံ ႏွာဝအတင္းပိတ္

ကိုက္ခဲ မူးေဝနာေနတာေတြ အကုန္ေပ်ာက္ေအာင္
အသက္ေအာင္႔ေအာင္႔ျပီး ျမိဳမေနခ်င္ေတာ႔ဘူး

ညင္သာတိုးတိတ္
စိုးထိတ္ ကင္းကြာစြာနဲ႔ ထြက္ခြာသြားခ်င္လွပါျပီ။

Mar mar lwin
2:23PM
10/03/2013

အရာရာဟာ ခါးသက်စေခဲ့တယ်

တစ်ခါတရံ မဟုတ်တဲ့ ရက်စက်မှုစကား ခပ်ခါးခါးတွေကြားမှာ

ငါရှင်သန်နေထိုင်လာခဲ့တာ နှစ်တွေတော်တော်တောင် ကြာသွားခဲ့ပါပြီ

ခါးသီးစွာနဲ့ အဲဒီအခါးတွေကို မြိုမြိုချ

မနှစ်မြို့စွာနဲ့ သောက်သုံးခဲ့ရတာလဲ

ငါ့ဘဝရဲ့ ဝဋ်ကျွေးကြောင့်ဘဲပေါ့။

ရံဖန်ရံခါ အမြင်ဝေဝါး

အမှားနဲ့အမှန် မခွဲတတ်ခင်လေးမှာ

ချိုတယ်အထင်နဲ့ သောက်ယူ စားသုံးမိခဲ့ရင်လဲ

အချိုရဲ့အနောက်မှာ တမာခါးခါးက

အမွှာလိုဘဲ ကပ်ငြိလာခဲ့ပြန်တော့

အမှားက အမှန်ဘယ်တော့မှ ဖြစ်မလာနိုင်သလိုမျိုး။

ကြာလာတော့ ငါ့ဘဝက

ဆေးခါးကြီး သောက်ပြီး

အသက်ရှင်နေထိုင်ရင်း

စိတ်တွေလဲ ခါးလာတယ်

အတွေးတွေလဲ ခါးလာတယ်

အာရုံတွေလဲ ခါးလာတယ်။

ယုတ်စွအဆုံး

ခန္ဓာကိုယ်ကို ထိမ်းချုပ်

အလုပ် လုပ်ပေးနေတဲ့

ငါ့ရဲ့ဦးနှောက်ကလဲ ခါးလာခဲ့တယ်။

ခါးသက်သက်ဖြစ်နေတဲ့ ဦးနှောက်မှာ

အမြင်တွေလဲ ခါး

အသိတွေလဲ ခါး

ခံစားမှုတွေကလဲ ခါး

အဲဒီ အခါးတွေက

ဦးခေါင်းအထက်မှာ ရောက်နေမှတော့

ငါ့ခန္ဓာမှာလှည့်လည် စီးစင်းနေတဲ့

နီနီစွေးစွေး သွေးတွေကလဲ

မကောင်းဆိုးဝါး သွေးဖြူဥ များသလို

အချိုတွေမဲ့ပြီး ခါးသွားခဲ့တယ်....။

mar mar lwin

27/6/2013

နာဂေတာင္တန္းခရီးစဥ္ ေလရွီးျမိဳ ႔ အပိုင္း(၆)

နာဂလူမ်ဳိးစုမ်ား
နာဂလူမ်ဳိးေတြမွာ လူမ်ဳိးစုၾကီး ေလးခုရွိပါတယ္ အဲဒီေလးခုထဲကမွ မ်ဳိးႏြယ္စုေလးေတြ ခြဲထြက္ေနတာလဲ အမ်ားၾကီး ရွိေနၾကျပန္ပါတယ္။

၄၉မ်ဳိးေသာ လူမ်ဳိးစုေလးေတြ ထပ္ျပီးခြဲထြက္ၾကသလို ေျပာဆိုတဲ႔ ဘာသာစကားေတြကလဲ တစ္ေနရာနဲ႔တစ္ေနရာ မတူၾကတာေတြ ေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။

ျမိဳ႔ေပၚမွာေနတဲ႔ နာဂမ်ားကေတာ႔ ျမန္မာစကားကို ေကာင္းမြန္စြာ ေျပာဆိုတတ္ၾကၿပီး တစ္ခ်ဳိ ႔ကလဲ အဂၤလိပ္လို ေကာင္းမြန္စြာ ေျပာဆိုႏိူင္ၾကတဲ႔ သူေတြရွိၾကပါတယ္။

နာဂလူမ်ဳိးေတြဟာ ျမန္မာႏိူင္ငံနဲ႔အိႏၵိယ ႏွစ္ႏိူင္ငံလံုးရဲ ႔ နယ္နိမိတ္ ႏွစ္ဖက္လံုးမွာ ေနထိုင္ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္ ျမန္မာျပည္ဖက္ အျခမ္းမွာ ခ်င္းတြင္းျမစ္ အေနာက္ဖက္ကမ္းနဲ႔ ပတ္ကြိဳင္ေတာင္တန္းၾကားမွာ ေနထိုင္ၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။

ဟုမၼလင္း ထမံသီ  ေလရွီး လဟယ္ ခႏၱီးႏွင္႔ စာရာေမရိ ေတာင္ေျခေဒသေတြမွာေတာ႔ နာဂလူမ်ဳိးေတြ အမ်ားဆံုး ေနထိုင္ၾကပါတယ္။

ဝတ္စားဆင္ယဥ္ပံုႏွင္႔ အေလ႔အထ
နာဂလူမ်ဳိးေတြရဲ ႔ ဝတ္စားဆင္ယဥ္ပံုကေတာ႔ မ်ဳိးႏြယ္စုအလိုက္ ကြဲျပားၾကျပီး အမ်ားစုကေတာ႔ ခႏၶာကိုယ္   လံုျခံဳတယ္ ဆိုရံုေလာက္ဘဲ ဝတ္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။

သားေမႊးမ်ား သားေကာင္တို႔ရဲ ႔အစြယ္မ်ား သစ္ေခါက္မ်ား ၾကိမ္ထည္မ်ား  ေၾကးထည္မ်ားကို ဝတ္ဆင္ၾကတာက မ်ားပါတယ္။

တစ္ခါတရံ ၿမိဳ႔နဲ႔ေဝးလံေခါင္သီတဲ႔ အရပ္ေဒသက ေဒသခံေတြဟာ မျမင္အပ္တဲ႔ ေနရာကို ဖံုးတယ္ဆိုရံုေလးဘဲ ဝတ္ထားၾကျပီး ၿမိဳ႕ေပၚတက္ၿပီး ဆားအဝယ္ လာေလ႔ရွိၾကပါတယ္။

အဲဒီလို ဆားဝယ္လာၾကတဲ႔ လူေတြကေတာ႔ က်မတို႔ ခပ္ငယ္ငယ္က သင္ဖူးတဲ႔ ဖတ္စာအုပ္ထဲကအတိုင္း အေပၚပိုင္းဗလာက်င္းနဲ႔ ေအာက္ပိုင္းကိုေတာ႔ ေမာင္းေလးတစ္လံုးဘဲ အုပ္ထားတာကို ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။

တစ္ခ်ဳိ ႔လဲ ေမာင္းေလးေတာင္ မပါဘဲ သစ္ရြက္ေလးေတြအုပ္ၿပီး ပလိုင္းကို ေခါင္းမွာခ်ိတ္ကာ ဆားဝယ္လာၾကတာကို ထူးဆန္းစြာ ေတြ႕ရပါတယ္။

နာဂလူမ်ဳိး

က်မတို႔ေတြ ခ်မ္းခ်မ္းတုန္လို႔ အေႏြးထည္ အထပ္ထပ္ဝတ္ကာ မီးဖိုေဘးမွာ ခိုကပ္ေနခ်ိန္မွာ သူတို႔ကေတာ႔ ကိုယ္ဗလာက်င္းနဲ႔ ရာသီဥတုဒဏ္ကို ၾကံ ႔ၾကံ ႔ခံႏိူင္ၾကတဲ႔ သူေတြပါ။

သူတို႔ေတြဟာ ဘာဟင္းဘဲခ်က္ခ်က္ ဆီထဲ႔ျပီး မခ်က္ၾကပါဘူး ဆီမစားတဲ႔အတြက္ သူတို႔ရဲ ႔အသားအရည္ေတြဟာ မာက်စ္ေနၿပီး သြက္လက္ျဖတ္လတ္ ေပါ႔ပါးေနၾကတာကို ေတြ႔ၾကရပါတယ္။

နာဂလူမ်ဳိးေတြဟာ မ်က္ႏွာေတြမွာ ပါးရဲေတြ ထိုးတာတြေ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ရပါတယ္ သူတို႔ထိုးထားတဲ႔ ပါးရဲေတြက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဒီဇိုင္းေတြ မတူၾကပါဘူး။

စစေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းေတာ႔ က်မအေနနဲ႔ အျမင္စိမ္းေနတဲ႔အတြက္ ၾကည္႔ရတာ မ်က္ေစ႔ပသာဓ မျဖစ္ဘူးလို႔ထင္မိခဲ႔ပါတယ္ ဒါေပမဲ႔ အေနၾကာလာတာနဲ႔အမွ် သူတို႔ရဲ ႔ မ်က္ႏွာေပၚက ပါးရဲေတြက က်မရဲ ႔စိတ္ထဲမွာ ၾကည္႔ရတာ လွလာတယ္လို႔ေတာင္ ထင္လာခဲ႔မိပါေသးတယ္။

ပရဲထိုးထားေသာ နာဂအဖြားအို

ပရဲထိုးထားေသာ နာဂသမီးပ်ဳိ

စိုက္ပ်ဳိးေရး
နာဂလူမ်ဳိးမ်ားဟာ မတ္ေစာက္တဲ႔ ေတာင္ေပၚေဒသေတြမွာ ေနၾကရတဲ႔အတြက္ သူတို႔ရဲ ႔ စိုက္ပ်ဳိးရာေျမေန ရာေတြက ျေမျပန္႔ကလို မဟုတ္ပါဘူး။

ေတာင္ခါးပန္းေတြကို ခုတ္ထြင္ျပီး စိုက္ပ်ဳိးက်ရတာ ျဖစ္ပါတယ္ စပါးအျပင္ က်န္ေသာေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ားအားလံုးကို ေလွခါးထစ္ စိုက္ပ်ဳိးနည္းမ်ားနဲ႔ စိုက္ၾကရပါတယ္။

စိုက္ပ်ဳိးတဲ႔ ေျမေနရာေတြမွာလဲ မာေက်ာတဲ႔ ေက်ာက္သားဆံတဲ႔ ေျမသားေတြမို႔ ပ်ဳိးပင္မ်ားကို စူးထိုးစိုက္ ပ်ဳိးနည္းနဲ႔ စိုက္ၾကရပါတယ္။

သူတို႔ေဒသထြက္ ဆန္စပါး ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြဟာ ေျမၾသဇာ မပါဘဲ စိုက္တာမို႔  ေဘးအႏၱရာယ္ ကင္းရွင္းစြာနဲ႔ စားလို႔ရတဲ႔ အသီးအႏွံေတြပါ။

ေလွခါးထစ္စိုက္ပ်ဳိးျခင္း

နာဂႏွင္႔ေခါင္ရည္  ေခါင္ရည္ႏွင္႔ဧည္႔ခံပြဲ
နာဂတို႔ႏွင္႔ေခါင္ရည္ ေခါင္ရည္နဲ႔ နာဂဆိုတာ ခြဲမရတဲ႔ သေကၤတ တစ္ခုပါ သူတို႔ဆီမွာ ဘာပြဲဘဲလုပ္လုပ္ ေခါင္ရည္ကို အဓိကထားၿပီး ဧည္႔ခံၾကပါတယ္။

သူတို႔ရဲ ႔ ယဥ္ေက်းမွဳက ေခတ္မွီျပီး ေျမပ်န္႔သူျဖစ္တဲ႔ က်မက ေခတ္ေနာက္က်တယ္ဘဲ ေျပာရမလားေတာင္ မသိပါဘူး။

က်မတို႔ေတြကို အိမ္သစ္တက္ပြဲ တစ္ခုက ဖိတ္တာနဲ႔ သြားၾကပါတယ္ အလွဴအိမ္ ေရာက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ အေတြ႔အၾကံဳ မရွိတဲ႔က်မ မ်က္လံုးေလးျပဴးလည္ ျပဴးလည္နဲ႔ သူတို႔ျပဳသမွ် ထိုင္ကာၾကည္႔ရင္း ငိုမဲ႔မဲ႔ေလးျဖစ္ခဲ႔ရတာကို အခုထိ အမွတ္ရေနတံုးပါဘဲ။

အလွဴရွင္ျဖစ္တဲ႔ အိမ္ရွင္က ျမိဳ႔ေပၚမွာရွိတဲ႔  ေခ်ာေပ႔ လွေပ႔ဆိုတဲ႔ အမ်ဳိးသမီးေလးမ်ားကို ေခၚထားၿပီး သူတို႔ဖိတ္ထားတဲ႔ အထူးဧည္႔သည္ေတြကို  ေခါင္ရည္နဲ႔ ဧည္႔ခံခိုင္းတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

သူတို႔ဧည္႔ခံပံုက ထူးဆန္းလြန္းလို႔ အသက္အရမ္းငယ္ၿပီး ဗဟုသုတ နည္းလြန္းတဲ႔ က်မအတြက္ကေတာ႔ မ်က္ရည္တြေ ေပါက္ေပါက္က်လာတဲ႔ထိ ထိတ္လန္႔ခဲ႔မိပါေတာ႔တယ္။

ဘာျဖစ္လို႔လဲလို႔မ်းာ မေမးခ်င္ၾကဘူးလားရွင္ က်မေျပာျပပါ႔မယ္ရွင္ သူတို႕ေခၚထားတဲ႔ နာဂသမီးပ်ဳိေလးေတြဟာ ဧည္႔သည္တစ္ေယာက္ကို  အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာ္က ေဘးနားမွာထိုင္ၿပီး ေခါင္ရည္ကို မမူးမခ်င္း တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ဧည္႔သည္ရဲ ႔ လည္ပင္းကိုဖက္ၿပီး တိုက္ေတာ႔တာပါဘဲ။

မမူးမခ်င္း ထိုင္ရာကေန ထလို႔မရသလို မူးေပၿပီး မထႏိူင္မွဘဲ သူတို႔ရဲ ႔ ေခါင္ရည္တိုက္ပြဲႀကီးကို ရပ္နားလိုက္ၾကတာမို႔ က်မကိုယ္တိုင္ကလဲ အသက္ကငယ္ လည္ပင္းဖက္ၿပီး ေခါင္ရည္တိုက္တာေတြၾကည္႔ၿပီး  က်မထိတ္လန္႔ကာ အိမ္ရွင္ကို မနဲေတာင္းပန္ျပီး အိမ္ကိုျမန္ျမန္ဘဲ ျပန္ခဲ႔ရပါေတာ႔တယ္။

သူတို႔ရဲ ႔ ယဥ္ေက်းမွဳကို နားမလည္ခဲ႔တာကို က်မျပန္ေတြးၾကည္႔ရင္ ဗဟုသုတနဲလြန္းတဲ႔ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ရယ္ခ်င္စရာၾကီးမို႔ ျပန္ေတြးမိတိုင္း ဝါးလံုကြဲေအာင္  မရယ္မိေပမဲ႔ ျပံဳးျပံဳးေလးေတာ႔ ျပံဳးျဖစ္ေအာင္ ျပံဳးမိတာ အမွန္ပါ ဒီအျပံဳးေလးကေတာ႔ ရွက္ျပံဳးေလး ဆိုပါေတာ႔ေနာ္။

အပိုင္း (၇) ဆက္ေရးပါအံုးမည္။
၂၆၊၀၆၊၂၀၁၃